Sprawujący liturgię według przedsoborowego mszału łacińskiego mają odtąd modlić się
w Wielki Piątek za Żydów z użyciem nowego tekstu. Benedykt XVI zastąpił nim znajdującą
się w Mszale Rzymskim z 1962 r. modlitwę o nawrócenie Żydów. Nową formę podaje nota
watykańskiego Sekretariatu Stanu, która ukazała się w noszącym datę 6 lutego 2008
r. wydaniu dziennika „L’Osservatore Romano”. Nowy łaciński tekst brzmi następująco:
„Oremus
et pro Judaeis… Módlmy się także za Żydów, ażeby Bóg i Pan nasz oświecił ich serca,
by poznali Jezusa Chrystusa, Zbawiciela wszystkich ludzi. Módlmy się. Zegnijmy
kolana. Powstańcie. Wszechmogący, wieczny Boże, który chcesz, by wszyscy ludzie
zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy, spraw łaskawie, aby kiedy pełnia ludów
wejdzie do Twojego Kościoła, cały Izrael został zbawiony. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen”.
Dodajmy, że w wydaniu Mszału Rzymskiego z 1962 r. modlitwa o nawrócenie
Żydów miała formę, jaką nadał jej już począwszy od pierwszego Wielkiego Piątku swego
pontyfikatu Jan XXIII. Usunął on z niej najbardziej kontrowersyjne słowa: „pro perfidis
Judaeis” – „za wiarołomnych Żydów” – i „judaicam perfidiam” – „żydowską wiarołomność”.
W tekście pozostały jednak takie wyrażenia, jak „aby usunął zasłonę z ich serc”, „zaślepienie
tego ludu” czy „aby z ciemności swoich został wybawiony”. Dopiero w posoborowej reformie
liturgicznej Pawła VI wprowadzono zupełnie nowy tekst, który bardzo jasno wyraża myśl,
że Bóg nie odrzucił wybranego przez siebie ludu – w gruncie rzeczy obecną zresztą
również w przedsoborowej modlitwie.
7 lipca 2007 r. Benedykt XVI listem apostolskim
motu proprio, zaczynającym się od słów „Summorum Pontificum” zezwolił na używanie
ostatniego wydania przedsoborowego mszału z 1962 r. Choć korzystaniem z tego zezwolenia
zainteresowane są tylko nieliczne grupy, zaniepokojenie – m.in. w środowiskach żydowskich
– wywołała znajdująca się tam w liturgii Wielkiego Piątku modlitwa o nawrócenie Żydów.
Aby uniknąć nieporozumień, Papież zadecydował o zmianie tekstu.