Në Meshën e Natës së Krishtlindjes Papa iu drejtua njerëzimit që e pret Zotit por
kur vjen momenti nuk ka vend për Të.
(25.12.2007 RV)Me këtë fragment, shkëputur nga tregimet e lashta mbi Lindjen
e Krishtit, rikujtohet heshtja e plotë dhe pritja e mbarë gjithësisë, ngrirë në ekstazë,
për lindjen e Shëlbuesit: "Në heshtjen më të thellë, në atë çast u shtangën të
gjitha sendet: pushuan erërat e nuk frynë më, s’lëvizi asnjë gjeth në degët e pemëve,
s’u dëgjua më zhurma e ujërave, pushuan rrjedhën lumenjtë e baticat e detit menë.
Heshtën të gjitha burimet e ujërave e asnjë zë njeriu më s’pipëtiu. Ishte një heshtje
e thellë. Në atë ças edhe vetë poli e pushoi rrotullimin e vet të pandalshëm. Koha
nuk kishte më orë. Të gjitha sendet heshtonin dridhshëm, të pushtuara nga një mahnitje
e madhe, ndërsa ne ishim në pritje të ardhjes së madhërisë, të mbarimit të shekujve."