Benedykt XVI: znaczenie kultu świętych i błogosławionych
W ostatnich dziesięcioleciach wzrosło zainteresowanie przykładami chrześcijańskiej
świętości – zarówno z punktu widzenia religii, jak i kultury. Zwrócił na to uwagę
Papież, spotykając się z postulatorami Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Nawiązał
przy tej okazji do zbliżającej się 25. rocznicy konstytucji apostolskiej Jana Pawła
II „Divinus perfectionis Magister” z 25 stycznia 1983 r. Reguluje ona procedury prawne
w tej tak ważnej dla życia Kościoła dziedzinie.
„Przez beatyfikacje i kanonizacje
Kościół wyraża wdzięczność Bogu za dar, jakim są jego dzieci, które potrafiły wielkodusznie
odpowiedzieć na Bożą łaskę. Czci ich też i wzywa jako orędowników. Do naśladowania
tych świetlanych przykładów zachęca wszystkich wiernych, którzy przez chrzest powołani
są do świętości. Proponuje się ją każdemu stanowi życia. Kościelne wspólnoty patrzą
na tak licznych naszych braci i siostry, którzy w każdej epoce składali z siebie całkowity
dar Bogu dla Jego królestwa. Zdają sobie wówczas coraz lepiej sprawę, że również w
naszych czasach potrzeba świadków umiejących wcielić odwieczną prawdę Ewangelii w
konkretne życie. Staje się ono wówczas narzędziem zbawienia dla całego świata” – wskazał
Benedykt XVI.
Kiedy świętych i błogosławionych ukazuje się właściwie w ich
duchowym dynamizmie i kontekście historycznym, przyczyniają się oni do większej wiarygodności
Ewangelii i misji Kościoła – stwierdził Benedykt XVI. Kontakt z nimi otwiera drogę
do głębokich nawróceń i rozkwitu świętości. Proponowanie jej nowych wzorców ma ogromne
znaczenie dla Kościoła i społeczeństwa. Stąd bardzo cenna jest praca wszystkich, którzy
wnoszą wkład w przygotowywanie beatyfikacji i kanonizacji. Badając świadectwa i dokumenty,
winni oni zawsze dbać o prawdę, uwzględniając zarówno to, co potwierdza świętość danego
sługi Bożego, jak i to, co jej przeczy – podkreślił Papież. Dlatego od postulatorów
wymaga się kompetencji, rozeznania i obiektywizmu.