Mesazhi i Papës për Paqen 2008: “Mbrojtja e ambientit, çarmatimi dhe siguria të jenë
në shërbim të paqes e jo në dëm të saj”.
(11.12.2007 RV)“Familja
njerëzore, bashkësi e paqes”- kjo është tema e Mesazhit të Benediktit XVI për Ditën
Botërore të Paqes, që do të kremtohet më 1 janar 2008, i cili u paraqit sot paradite
në Sallën vatikanase të Shtypit. Problemet konkrete, të ngritura në Mesazhin
e Benediktit XVI, lidhur me temat e mbrojtjes së ambientit, të çarmatimit, të sigurisë
e të rolit të institucioneve ndërkombëtare, ishin në qendër të pyetjeve që i bënë
gazetarët dy referuesve të pranishëm në Sallë: kardinalit Renato Rafaele Martino dhe
ipeshkvit Gjampaolo Krepaldi, përkatësisht kryetar dhe sekretar në Këshillin Papnor
për Drejtësi e Paqe. Gara e re e çarmatimit pas 11 shtatorit dhe rifillimi i strategjisë
së frikësimit bërthamor, të denoncuara nga Papa në Mesazhin e tij për paqen 2008,
ngjallën menjëherë interesin e shumë korrespondentëve të gazetave më të rëndësishme
të globit, të pranishëm në Sallën e Shtypit të Vatikanit. Pyetjes së gazetarëve,
që donin të dinin në se pas fjalëve të Benediktit XVI për çarmatimin, duhen parë ngjarje
konkrete, për shembull, paditë kundër Iranit për çështjen bërthamore, kardinali Martino
iu përgjigj se është e natyrshme që referimet të lidhen me çështjet aktuale që shtrohen
për zgjidhje. Në mënyrë të veçantë, duke marrë shtytje nga të dhënat e kohëve të fundit,
që tregojnë se në arsenalet iraniane sot, ashtu si në ato irakiane dje, nuk ka armë
të shkatërrimit në masë, Kryetari i dikasterit të Vatikanit kujtoi një pohim të tij
të kohëve të fundit. Pohimi ka të bëjë me alarmet lidhur me këtë rrezik – që më pas
doli se ishte i pathemeltë , ndonëse u bë shkak për ndërhyrje ushtarake- të cilat
ai i pati vlerësuar prej kohe thjeshtë si ‘fjalë’, ndonëse ‘të rrezikshme’: “Janë
fjalë, por që i bëjnë keq atmosferës ndërkombëtare, sepse mund të ushqejnë shqetësim
e prej këndej, të nxisin për forcimin e sigurisë me prodhimin dhe me eksperimentimin
e armëve të reja. Kështu bëhet gjithnjë më e largët arritja e objektivit për çarmatimin
e, në se kemi parasysh edhe bombat coptuese, kujtojmë se ka një Traktat për ndalimin
e tyre, që duhet të nënshkruhet në Oslo deri në fund të vitit 2008. Por vërej se
edhe përmbajtja e këtij teksti është zbutur mjaft”. Shpenzimet ushtarake për
armatimin në vitin 2006, kujtoi kardinali Martino, kanë arritur në shifrën 1204 miliard
dollarë, me një rritje prej 37 % në dhjetvjeçarin 1996-2006, duke prekur kështu një
kulm që ia kalon edhe periudhës së Luftës së ftohtë. Këtë riarmatim – u tha në Sallën
e Shtypit të Vatikanit, në vijim të paraqitjes së Mesazhit të Papës- shtetet e ndryshme
e përligjin me rritjen e kërkesave të sigurisë përballë përhapjes së terrorizmit.
Kërkesa sigurie që – nënvizoi imzot Krepaldi – përmes një paradoksi, në vend që ta
lehtësojnë sigurimin e paqes, e dëmtojnë seriozisht. E më pas imzot Krepaldi iu përgjigj
pyetjes në se koncepti i familjes njerëzore, i përdorur duke filluar nga Piu XII e
tutje, hyri pastaj në kulturën juridike ndërkombëtare: “Sot ka procese që shkojnë
në drejtimin e vënies në dukje të ndryshimeve e të kundërvënieve. Është e vërtetë
se në botë, për shembull, janë pakësuar konfliktet, por është e vërtetë edhe se është
rritur prodhimi e tregtimi i armëve, mjete që ushqejnë konfliktet. Mendoj se Kisha
kryen një shërbim, kur flet për bashkimin e familjes njerëzore, perspektivë me rëndësi
jo vetëm në këndvështrimin teologjiko-shpirtëror, por edhe në atë kulturor e politik”.
Shumë pyetje u bënë edhe për problemin e mbrojtjes së ambientit, ngritur në
Mesazhin e Benediktit XVI. Në mënyrë të posaçme u pyet në se theksimi i kësaj teme
duhet parë si shenjë e interesimit edhe më të madh të Kishës në të ardhmen. Ja edhe
përgjigja e kardinalit Martino: “Po, ne të Këshillit të Drejtësisë e Paqes
i ndjekim me vëmendje të veçantë të gjitha takimet mbi ndryshimet klimaterike: ndër
to është gjithnjë i pranishëm një delegacion i Selisë së Shenjtë, në të cilin bën
pjesë përherë një anëtar i dikasterit tonë. Tema është në kalendarin e veprimtarive
të Selisë së Shenjtë e prandaj, është e natyrshme që Papa ta shfrytëzonte këtë rast,
për ta trajtuar në mënyrë më zyrtare”.