Wikariat Rzymu pragnie, by kościół św. Stanisława Biskupa Męczennika był centralnym
miejscem duszpasterstwa polonijnego w Wiecznym Mieście. Świadczy o tym połączenie
funkcji rektora kościoła i duszpasterza polskiej emigracji w tej diecezji. Przekonany
jest o tym ks. Paweł Ptasznik, który wczoraj po południu przejął ten urząd z rąk dotychczasowego
rektora, abp. Szczepana Wesołego.
„Te dwie funkcje – rektora kościoła i odpowiedzialnego
za duszpasterstwo Polaków mieszkających w Rzymie zostały oficjalnym dokumentem połączone
po raz pierwszy. Myślę, że kard. Camillo Ruini i Wikariat Rzymu chcą w ten sposób
podkreślić, że kościół św. Stanisława Biskupa Męczennika jest w tej diecezji miejscem
centralnym dla duszpasterstwa polskiego” – powiedział Radiu watykańskiemu ks. Ptasznik.
Przypomniał, że do tej pory abp Szczepan Wesoły jako rektor kościoła pełnił jednocześnie
funkcję odpowiedzialnego za wszystkich emigrantów Polskich na świecie. „Czynił to
z wielką troską i z wielkim oddaniem. To jego zaangażowanie teraz będę się starał
podjąć i kontynuować” – zaznaczył nowy rektor kościoła i zarazem duszpasterz Polonii
w Rzymie.
Ks. Paweł Ptasznik ma 45 lat. Od 2001 r. kieruje sekcją polską watykańskiego
sekretariatu stanu. Jest kapłanem archidiecezji krakowskiej. Święcenia przyjął 17
maja 1987 r. Studiował na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Doktorat z
dogmatyki uzyskał na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Kościół św.
Stanisława, popularnie nazywany jest kościołem polskim. Leży w centrum miasta przy
via delle Botteghe Oscure, 15. W 1578 r. przekazał go narodowi polskiemu Grzegorz
XIII. Papież chciał, by pielgrzymi oraz Polacy mieszkający w Rzymie mieli zapewnioną
opiekę duszpasterską. Po II wojnie światowej, gdy do władzy w Polsce doszli komuniści
Rzym stał się siedzibą opiekuna duchowego polskich emigrantów na świecie. 8 lutego
1945 r. został mianowany Opiekunem Emigracji Polskiej na czas niemożności wykonywania
tych zadań przez Prymasa Polski, dotychczasowy biskup polowy Wojska Polskiego na Zachodzie
bp Józef Gawlina (1892-1964). Po śmierci prymasa Polski Augusta Hlonda papież Pius
XII mianował 28 stycznia 1949 r. bpa Józefa Gawlinę Opiekunem Duchowym Polaków na
Uchodźstwie, czyli Protektorem Emigracji Polskiej.
Po śmierci abpa Józefa Gawliny
w 1964 r. kolejnymi opiekunami duchowymi Polaków na uchodźstwie, którzy teraz pełnili
urząd Delagata Prymasa Polski do spraw duszpasterstwa polonijnego byli: biskup, a
później kardynał Władysław Rubin 1964-80 i biskup, a następnie od 1980 r. arcybiskup
Szczepan Wesoły.