W Irlandii Północnej postępuje proces pokojowego zażegnania konfliktów politycznych
i religijnych. 1 sierpnia po północy rozpoczęła się akcja wycofywania wojsk brytyjskich
z terenu wyspy. Demilitaryzacja sześciu hrabstw irlandzkiego Ulsteru jest wynikiem
porozumienia podpisanego w Wielki Piątek 1998 roku.
Po 38 latach obecności,
ponad 20 tys. żołnierzy brytyjskiej armii rozpoczęło o północy 1 sierpnia akcję opuszczania
Belfastu i okolic. Wojsko brytyjskie przybyło do Irlandii Północnej w 1969 roku w
celu zaprowadzenia porządku na terytorium zarządzanym przez brytyjską administrację.
W latach krwawych konfliktów pomiędzy protestanckimi unionistami a katolickim republikanami
śmierć z rąk militarnych oddziałów Irlandzkiej Armii Republikańskiej (IRA) poniosło
ponad 760 żołnierzy a znacznie więcej zostało rannych. Z kolei brytyjskie wojsko jest
oskarżane m.in. o śmierć 14 katolickich cywilów podczas Krwawej Niedzieli w Derry
w 1972 roku.
Dzięki politycznej woli i wsparciu ze strony kościelnej w Irlandii
Północnej skończył się czas terroru. Wycofanie wojska jest kolejnym etapem pokojowej
normalizacji życia w Irlandii, normalizacji będącej wynikiem Porozumienia Wielkopiątkowego
z 1998. Układ podpisany przez rządy Wielkiej Brytanii i Irlandii oraz główne siły
polityczne Ulsteru doprowadził do rozbrojenia jednostek IRA i powstania lokalnego
rządu. Z powodu opóźnienia procesu rozbrojenia pierwszy wspólny rząd protestancko-katolicki
powstał jednak dopiero w maju bieżącego roku. Na jego czele stanął pastor Ian Paisley,
a wicepremierem został były zastępca dowódcy IRA, Martin McGuinness.
Irlandia
Północna powstała w 1922 roku w granicach sześciu hrabstw Ulsteru, które nie weszły
w skład uzyskującego niepodległość państwa irlandzkiego. Region, pozostający pod rządami
Wielkiej Brytanii zamieszkuje ponad 1,5 miliona ludzi, podzielonych mniej więcej po
połowie na katolików i protestantów. Przez 30 lat wojny domowej pomiędzy wrogimi obozami
zginęło prawie 4 tys. osób.