Gulielmo Markoni kujtohet nga e bija 70-vjet pas vdekjes.
(20.07.2007 RV)70 vjet më parë,
si i kishte qëndruar gjithnjë besnik parimeve të tij shkencore, vdiq me kryq në dorë,
shkencëtari i famshëm, shpikësi i radios, Gulielmo Markoni, i cili me gjenialitetin
e tij, shënoi një revolucion të vërtetë në historinë e komunikimeve dhe në marrëdhëniet
ndërmjet njerëzve. Si iu kushtua që në rininë e parë kërkimeve shkencore, vetëm 35
vjeç u vlerësua me Çmimin Nobel për fizikë. Më 1931 lidhte përgjithnjë emrin e vet
me themelimin e Radio Vatikanit, duke i ofruar Papës mundësinë ta përhapë mesazhin
në mbarë botën: “Kam nderin tepër të lartë të njoftoj se pas pak Papa Piu XI
do të përurojë stacionin e Radios së Qytet-Shtetit të Vatikanit. Valët elektrike
do ta mbartin në mbarë botën, përmes hapësirës, fjalën e tij të paqes e të bekimit”. Me
rastin e këtij përvjetori, e bija, Elektra Markoni, e kujton kështu të jatin, në mikrofonin
e radios së themeluar prej tij: Përgjigje: - Kujtoj cilësitë morale të
babait tim, që më transmetonte ndershmërinë e tij, drejtësinë e tij e shembullin e
tij, sepse ai i mbronte me besnikëri parimet e tij. Pyetje: - Pincesha
Elektra, ati juaj e pati nënvizuar disa herë lidhjen e tij me paqen e me radion, që
ishte menduar pikërisht si mjet për të shpëtuar jetë njerëzore, posaçërisht në det,
gjë që e bën shkencëtarin shembull e model të njeriut, i cili ia kushtoi gjithë jetën
misionit….apo jo? Përgjigje: - Po, në të vërtetë, më 1901, sapo bëri transmetimin
e parë të radios pa tela përmes Atlantikut, nga Anglia në ishullin e Tokës së Re
në Kanada, ai e kuptoi menjëherë se kishte bërë një komunikim global që do t’i bashkonte
të pesë kontinentet; e kuptoi edhe sesa rëndësi kishte për mbarë botën që njerëzit
të njiheshin, të merreshin vesh, të shkëmbenin lajme, të sqaronin çdo keqkuptim e
të shmangnin luftërat. Ai donte paqen në botë, donte që të gjithë njerëzit t’i shërbejnë
së mirës e nuk donte në asnjë mënyrë që shpikjet e tij të përdoreshin për luftën e
shkatërrimin, por vetëm për të mirën e mbarë njerëzimit Pyetje: - Në njëqindvjetorin
e lindjes, kremtuar më 1975, Papa i ardhshëm Gjon Pali II, në një letër kushtuar pikërisht
Gulielmo Markonit, i përmblidhte kështu tiparet dalluese të personalitetit të tij:
‘pak fjalë, shumë vepra’, duke treguar edhe admirimin e madh që kishte për të… Përgjigje:
- Po, im atë ka vepruar gjithnjë konkretisht. Kur ishte i ri, i kishte të gjithë
shkencëtarët kundra, ishin dyshimtarë e thoshin se ishte e pamundur të komunikohet
përmes oqeaneve, përmes maleve, sepse pengesat ishin të pakapërcyeshme. Ai nuk iu
përgjigj kurrë me fjalë, por me fakte. Pyetje: - Princeshë, ju e humbët
babain kur ishit ende e vogël. E kjo humbje peshoi rëndë mbi gjithë jetën tuaj… Përgjigje:
- Po, e humba babain ditën kur mbushja 7 vjeç. Fjalët e fundit të t’im eti, para
se të jepte shpirt, ishin pikërisht për mua. I tha tim gjyshi, babait të nënës sime,
të më dërgonte një telegram urimi për ditëlindje. Dha shpirt i ngushëlluar me të gjitha
sakramentet, duke shtrënguar ndër duar rruzaren e kryqin që ia kishte dhuruar nëna
ime, Maria Kristina Markoni, ditën e martesës.