O Zot, unë s’di të lutem, askush s’më ka mësuar. E as tashti s’ e di
çfarë duhet të të them, Ty, që s’e di a je a s’je? A je kund, o Zot? Në
se je, pse s’të shoh? Apor është e tepërt kjo që po të kërkoj! Majat e deti
e lulet gjithësia mbarë më flet për Ty, e prap nuk mund të të shoh, të të
zbuloj nuk mund. Më thonë se dashuria është provë e qenies sate. E ndoshta
prandaj, deri më sot s’të kam parë e as të kam takuar. Kurrë nuk më deshën
aq shumë sa unë ta ndjej praninë tënde! O Zoti im, bëj ta takoj dashurinë që
më prin drejt Teje, një dashuri të sinqertë, ngrohtësi pa interes, të fortë,
besnike, bujare, një dashuri-shembëllim, me Ty, o Zoti im!