(22.06.2007 RV)Bashkëkohës me Shën Ambrozin e Shën Agostinin (i njohu të dy),
Paulini lindi në vitin 355 në Bordò të Francës, ku i jati ishte nëpunës i Perandorisë
romake. Edhe ai ndoqi karrierën e t’et. Në moshën 25 vjeçare u dërgua si Konsull
në Kampanie, ku u kthye në fenë e krishterë dhe u martua me Tarasien, të cilën e njohu
në Spanjë. Pas vdekjes së djalit të tyre, Çelso, që të dy vendosën t’i kushtoheshin
jetës rregulltare. I shuguruar meshtar në Barcelonë, Paulini refuzoi të shërbente
në këtë dioqezë e më pas edhe në Milano, ku e pati ftuar Ambrozi. U vendos në Nolë,
ku ndërtoi një shenjtërore dhe një strehë për të varfërit. Më pas u shugurua ipeshkëv
dhe qëndroi në dioqezën kampane për 22 vjet, nga viti 409 deri në vitin 431, kur vdiq.
Qe shtyllë e fuqishme për bashkësinë në kohën e dyndjeve të Vizigotëve. Por qe edhe
shkrimtar i krishterë me vlera të mëdha. Posaçërisht i rëndësishëm është letërkëmbimi
i tij me të krishterët më të njohur të kohës së tij, ndërmjet të cilëve edhe vetë
Shën Agostini.