Benedikti XVI priti në audiencë primatin ortodoks të Qipros, Krizostomos II. U nënshkrua
Deklarata për bashkimin e të krishterëve dhe thirrja për paqe në Tokën Shenjte.
(16.06.2007 RV)Na pret një vepër madhore, që i kapërcen forcat njerëzore: arritja
e bashkimit të plotë, aq të dëshiruar nga Krishti’: kështu u shpreh Benedikti XVI
sot paradite, duke pritur, plot gëzim e mirënjohje, në Bibliotekën Apostolike të Vatikanit,
kryeipeshkopin e Justinianës së Re e të Qipros, Krizostomos II, Bari i një Kishe
të lashtë e të ndritur të Lindjes – siç u shpreh Papa. Ndërsa vizitën e Fortlumturisë
së Tij, Ati i Shenjtë e quajti ‘dhuratë e Zotit të durimit e të ngushëllimit’: “Dhuratë
durimi sepse, pavarësisht nga përçarjet shekullore, udhët e ndryshme e vështirësitë
në mbylljen e plagëve të dhimbshme, Zoti nuk pushoi s’i udhëhequri hapat tonë në rrugën
e unitetit e të pajtimit. E ky është ngushëllim i madh për ne të gjithë, sepse takimi
i sotëm është pjesë e një udhe në të cilën bëhet gjithnjë më këmbëngulës kërkimi i
bashkimit aq të dëshiruar nga Krishti: ‘ut omnes unum sint’ – ‘që të gjithë të jenë
një”. Pasi kujtoi zanafillën e Kishës së Qipros, të pasur me shenjtorë si Epifani
e Barnaba, Ati i Shenjtë vuri theksin mbi sfidat e problemet e përbashkëta aktuale
të të dyja Kishave: “Si atëherë, ashtu edhe sot, duhet të jemi shumë vigjilentë,
për ta ruajtur popullin e Zotit nga profetët e rremë, nga gabimet e nga cektësia e
propozimeve, që nuk përkojnë me mësimin e Mjeshtrit Hyjnor, Shëlbuesit tonë të vetëm”-
tha Papa. Kryepeshkopi Krizostomos II, duke i bërë jehonë shqetësimeve të
Benediktit XVI, vuri në dukje se Evropa, djep i qytetërimit perëndimor dhe seli e
lumnueshme e shpirtit të krishterë, po kalon një periudhë krize e çorientimi, ateizmi
e dyshimi, shekullarizimi e dekadence. Si shoqëria, ashtu edhe njeriu i kohëve tona
ka etje për të vërtetën, kërkon të gjejë kuptimin e jetës – theksoi Kryepeshkopi qipriot,
dhe në vijim i ftoi Kishat e Evropës t’i përgjigjen të bashkuara kësaj kërkese të
shumë burrave e grave të kohës sonë. Si kujtoi se kjo vizitë në Vatikan bëhet
realitet në prag të 35-vjetorit të marrëdhënieve diplomatike ndërmjet Selisë së Shenjtë
dhe Republikës së Qipros, Krizostomi II i kërkoi Papës të lutet për kthimin e paqes
e të bashkimit në Ishull ku - denoncoi kryepeshkopi - të drejtat e njeriut shkelen
e Kisha vuan, por edhe reziston me dinjitet të plotë. Në përfundim të vizitës,
në një atmosferë të ngrohtë e vëllazërore, u nënshkrua Deklarata dypalëshe, në të
cilën theksohen impenjimet dhe shpresat për bashkimin e plotë të të krishterëve, duke
iu përgjigjur kështu kërkesave të kohës. Në Dokument kujtohen disa nga problemet
aktuale më urgjente, si mbrojtja e të drejtave të njeriut, duke nisur nga liria fetare;
u bëhet thirrje t’i ulin armët të gjithë atyre që ngrenë dorë kundër vëllaut; kërkohet
që të sigurohet paqja në Lindjen e Mesme e që Evropa të mos kufizohet në një bashkëpunim
thjeshtë ekonomik, por të ngrihet mbi baza të shëndosha kulturore dhe etike e të mos
e harrojë kurrë përmasën fetare. Kujtohen, pastaj, sfida e bioetikës, e mbrojtjes
së ambientit, e varfërisë, e urisë dhe e sëmundjeve. Deklarata përfundon duke iu lutur
Zotit të historisë që kumtimi ungjillor i shëlbimit të arrijë tek brezi i ri e të
jetë dritë për të gjithë njerëzit. Para se të largohej nga Vatikani, Kryepeshkopi
Krizostomos II u lut së bashku me Benediktin XVI në kapelën Nëna e Shëlbuesit.