W Hiszpanii Boże Ciało uważane jest za jedno z najważniejszych świąt. Łączy pobożność
eucharystyczną z lokalnymi tradycjami i zwyczajami, co jest szczególnie widoczne podczas
procesji. W 1991 r. obchody zostały przeniesione na niedzielę, dostosowując się do
kalendarza cywilnego. Jednak w takich miastach jak Toledo, Sewilla i Granada nadal
procesje wychodzą na ulice w czwartek, gromadząc tłumy wiernych i pielgrzymów.
Procesji
w Toledo, jednej z najstarszych i słynnej ze swoich arcybractw, przewodniczył nuncjusz
apostolski w Hiszpanii abp Manuel Monteiro de Castro. Przed blisko 3-metrową XVI-wieczną
monstrancją kroczyli według ściśle określonego protokołu m.in. w czerwonych szatach
tzw. „infanzones”, czyli szlachta z miejscowości Illescas, następnie Rycerze Mozarabscy,
których cechą charakterystyczną jest niebieski kolor i krzyż Alfonsa VI na lewym ramieniu.
Za nimi - w białych szatach - kroczyli Rycerze Grobu Św., którzy stanowią Gwardię
Honorową Prymasa Hiszpanii. Najbliżej monstrancji idą Rycerze Bożego Ciała, do których
należą wybitne osobistości ze świata latynoamerykańskiego oraz Instytutu Kultury Hiszpańskiej.
Ubrani są w zielone szaty i białą kryzę.
W Sewilli uwagę przyciągają tzw.
„seises” - mali chłopcy, którzy tańczą i śpiewają podczas wielkich uroczystości przybrani
w stroje paziów. Natomiast w Granadzie, gdzie święto Bożego Ciała trwa przez cały
tydzień, przed monstrancją, której początki sięgają Izabeli Katolickiej, kroczą pokutnicy
oraz barwne arcybractwa przy charakterystycznej andaluzyjskiej spontaniczności.
Kościół
w Hiszpanii obchodzi też 7 czerwca Dzień Caritas. W okolicznościowym liście biskupi
z Komisji ds. Działalności Społecznej przy Konferencji Episkopatu Hiszpanii wzywają
do większej solidarności i uszanowania praw człowieka. Umożliwiłoby to wykorzenienie
przynajmniej niektórych problemów, jakie dotykają dzisiejszy świat. Jako chrześcijanie
jesteśmy szczególnie wezwani, aby być głosem nadziei wobec złożoności i trudności
naszych czasów, czytamy w liście.