Dita e parë e punimeve të Konferencës së Aparesidës: fjalimi i kardinalit Peter Erdë,
kryetar i ipeshkvijve evropianë.
(15.05.2007 RV)I lidh ngusht solidariteti e bashkimi Kishat latinoamerikane
e ato evropiane, e kjo edhe për shkak të problemeve e të vështirësive të njëjta që
u duhet të përballojnë. Këtë e vuri në dukje dje, në ditën e parë të Konferencës V
të episkopatit latinoamerikan e karaibik, kryetari i Këshillit të Konferencave Episcopale
të Evropës, kardinali Peter Erdë, kryeipeshkëv i Esztergom-Budapestit, në fjalimin
e mbajtur gjatë punimeve. Në Evropë - tha kardinali Erdë – shumkush e shikon me shpresë
e respekt botën latinomaerikane, Kontinentin e ri, që ruan vlera fetare stërgjyshore
shumë të forta. Hirësia tij shpjegoi se në Kontinentin e vjetër janë të shumta institucionet
shoqërore të cilat, sipas opinionit të zakoshëm, lidhen me rendin natyror të dashur
nga Krijuesi, që duket se po e humbasin rëndësinë e po refuzohen nga ana e jo pak
evropianëve. Kardinali Erdë i shprehu edhe solidaritet episkopatit latinoamerikan
e karaibik për faktin se Evropa jeton situata të ngjashme me ato që karakterizojnë
Amerikën Latine. Në shoqëritë evropiane e në jetën publike, disa koncepte, duke përfshirë
edhe disa të drejta njerëzore, të shpallura në epokën e Iluminizmit, duket se po e
humbasin kuptimin e zanafillës – tha kardinali e, në disa raste, detyrohen t’ia lëshojnë
vendin të ashtuquajturave ‘të drejta të njeriut të breznisë së tretë”. Kryetari i
Konferencave Episkopale të Evropës shtoi se, njëkohësisht, ndryshimet politike që
ndodhen para 17-18 vjetëve, si përfundimi i ndarjes artificiale të Kontinentit evropian
në dy pjesë, në dy sisteme, krijoi kushtet për një seri përvojash të thella, posaçërisht
për të krishterët. Në këtë kuptim – vijoi kardinali Erdë – shumë historianë latinoamerikanë
dhe evropianë, vërejtën disa të përbashkëta ndërmjet situatës sociale e kulturore
të dy skajeve të botës perëndimore. Ne – vijoi kryeipeshkvi i Esztergom-Budapestit,
në sa kujtonte realitetin e Amerikës Latine – ngushëllohemi shumë duke parë fenë e
vëllezërve e motrave, duke njohur përpjekjet e tyre, përvojën e tyre në veprimtarinë
për të përballuar vështirësitë e sfidat e botës së sotme me frymë vërtetë të krishterë.
Kardinali e përfundoi fjalimin me fjalët: “T’i lutemi Zotit të na ndihmojë për t’i
qëndruar besnikë trashëgimisë katolike që kemi marrë, vetë Jezu Krishtit, në mënyrë
që, të gjithë së bashku, të ndriçuar nga Shpirti Shenjt, të mund të gjejmë rrugët
për t’i përballuar krishterisht vështirësitë e botës aktuale”.