(30.03.2007 RV)Amedeu, bir i Anës dhe i Ludovikut, dukë i Savojës, lindi më
1 shkurt 1435 në kështjellën Tonon-lë-Bens, në brigjet e liqenit të Gjenevës në Savojën
e epër. Mori edukatën e fisnikëve të kohës. U martua me Jolandën Valua, bijë e Karlit
VII të Francës, më shumë për qëllime politike, në shërbim të fuqizimit të dukatit
atëror. Por, për fat të tij, nusja e ardhur nga Franca ishte thellësisht fetare e
Amedeu nisi të bashkëpunonte ngushtësisht me të, jo vetëm në jetën shpirtërore, por
edhe në drejtimin e shtetit. Duka i ri vuante nga epilepsia e kjo i shkaktonte vështirësi
jo të pakta në jetën politike e familjare. Ndonëse nxiti organizimin e një kryqëzate
për çlirimin e Kostantinopojës, mbeti gjithë jetën njeri paqësor, tepër i përshpirtshëm,
jashtzakonisht bujar me të varfërit, me të cilët ulej shpesh pranë e pranë në sofrën
dukale. Dyert e pallatit të tij qenë përherë të hapura për nevojtarët, të cilët i
priste e i donte si vëllezër, edhe atëherë kur pamja e tyre krijonte kontrast me salltanetin
e kështjellës dukale. Pacifist në politikën e jashtme, i Lumi qe drejtues shumë
i aftë i shtetit të tij e shumë i dashur nga nënshtetatsit, që e simpatizonin posaçërisht
për ndihmën konkrete ndaj të varfërve. Tregojnë se një herë, kur një nga ambasadorët
e pyeti si i gjykonte mashtruesit, servilët e hipokritët, që nuk mungonin as në pallatin
e tij, ai u përgjigj: “Nuk i gjykoj rreptë, që të mos gjykohem në të njëjtën mënyrë
nga Zoti”.Me që sëmundja, të cilën ai e jetoi si hir hyjnor, u bë gjithnjë më e rëndë,
iu desh të heqë dorë nga froni në favor të Jolandës. Por një dorëheqje e tillë shkaktoi
zemërimin e të vëllezërve e të fisnikëve, që u sulën me të gjitha mjetet kundër tij
e së shoqes, aq sa u desh të ndërhynte mbreti i Francës, Luigji XI, për t’i kthyer
paqen dukatit. Vdiq më 30 mars 1472 në Verceli. Procesi i shenjtërimit të tij vijon
prej një kohe shumë të gjatë, që nga 3 marsi i vitit 1677, kur papa Inoçenci XI konfirmoi
kultin e të Lumit Amedeo IX, duke ia caktuar festën më 30 mars. Shën Françesku i Sales
e Shën Robert Belarmimi e paraqiten si shembull për sundimtarët dhe e nxitën procesin
e shenjtërimin e tij. Por edhe sot e kësaj dite, megjithë mrekullitë e shumta, Amedeu
nuk është shpallur akoma shenjt.