Мы стаім на парозе Вялікага Посту. Чалавеку трэба задумацца як ён жыве, што ён зрабіў
добрага альбо дрэннага, падумаць як выправіць свае жыцьцёвыя памылкі, каб з чыстым
сэрцам і сумленьнем быць у 40 дзённым Пасьце, ды дачакацца Сьвятую Пасху-Вялікдзень.
Гэтае сьвята дае надзею і на нашае ўваскрэшаньне пасьля сьмерці, але дзе
нашы душы будуць жыць вечна пасьля сьмерці? Гэта залежыць ад нас саміх. У Евангельлі
паводле Мацьвея 25:31-46 гаворыцца пра суд над чалавецтвам і канец сьвету. ”Калі-ж
прыйдзе Сын Чалавечы ў славе Сваёй... і зьбяруцца перад Ім усе народы, і аддзеліць
адных ад другіх, як пастух аддзяляе авечак ад казлоў....Тады скажа тым, што направа:
прыйдзіце бласлаўлёныя Айца Майго, насьледуйце Царства прыгатаванае вам да стварэньня
сьвету, бо Я хацеў есьці і вы накармілі Мяне, быў сасмаглы і вы напаілі Мяне,быў у
даорозе і вы прынялі Мяне, быў голы і вы адзелі Мяне”. Тым , якія гэтага не зрабілі,
заявіць: “Ідзіце праклятыя ў вагонь вечны, прыгатаваны дыяблу і слугам ягоным. Хрыстос
патлумачыў, што калі чагосьці яны не зрабілі сваім блізкім, дык усёроўна, што яны
не зрабілі Яму.
У Сьвятым Пісаньні запэўніваецца, што “...усім нам трэба
будзе з’явіцца перад Судом Хрыстовым, каб кожны атрымаў за тое, што зрабіў будучы
ў целе: добрае альбо дрэннае” (2 Карынц. 5:10). Апостал Павал адзначае: ”Пастаноўлена
раз людзям памерці, а потым - суд.” Мы задумваемся, а калі будзе гэты Страшны Суд?
Хрыстос адказвае: ”Аб дні тым і гадзіне ніхто ня ведае, нават ангелы нябесныя, а толькі
Айцец Мой адзін” (Мацьв.24:36). Як-жа нам паводзіць сябе? У Эвангельлі, якое чытаюць
усе хрысьціяне, Хрыстос патрабуе ад нас накарміць галоднага, напаіць сасмаглага, прыняць
вандроўца, адзець голага, наведаць хворага і вязьня - гэта значыць, выявіць рэальную,
дзейную любоў. Можна паспрабаваць зрабіць яшчэ больш добрага, але варта пачаць з гэтага.
Няхай Бог дапаможа кожнаму асэнсаваць сваё жыцьцё!