Kraków: spotkanie misjonarzy i rekolekcjonistów

13 lutego 2007 r. w klasztorze Redemptorystów w Krakowie odbyło się sympozjum zorganizowane przez Zakonną Komisją Apostolstwa przy Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich. Było ono poświęcone zagadnieniu: „Psychologiczno-religijne uwarunkowania przepowiadania do dzieci  i młodzieży gimnazjalnej w czasie rekolekcji”. Zebranie to zgromadziło misjonarzy i rekolekcjonistów z kilkunastu zgromadzeń zakonnych z całej Polski.

Wykłady zostały poprzedzone Eucharystią w sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy, której przewodniczył bp Antoni Długosz z Częstochowy. W kazaniu, które stało się wprowadzeniem do sympozjum, biskup przedstawił ogólne zasady interpretacji Pisma Świętego i refleksji nad poszczególnymi perykopami, podkreślając, że należy unikać jednostronnego interpretowania Biblii i starać się patrzeć na nią w sposób całościowy.

Pierwszy referat na temat psychologicznych uwarunkowań religijności dzieci i młodzieży gimnazjalnej przedstawiła dr Renata Smoleń, psycholog z Tarnowa. W wykładzie tym uczestnicy zapoznali się z ogólnym modelem rozwojowym dziecka, od dnia narodzin do wieku gimnazjalnego. Prelegentka podkreśliła wielowarstwowość w rozwoju młodego człowieka, na który składa się nie tylko wpływ rodziny i otoczenia, lecz również rozwój psychofizyczny i religijny.

Następnym mówcą był o. dr Emilian Gołąbek OFM, wykładowca w seminarium franciszkanów we Wrocławiu. Jako specjalista od spraw młodzieży i katechizacji zapoznał on zgromadzonych z różnymi sposobami głoszenia Ewangelii młodemu człowiekowi. Były to refleksje nie tylko teoretyczne, lecz przepełnione zarazem wieloma wątkami z doświadczenia duszpasterskiego prelegenta. Młody człowiek poszukuje wartości, które nadałyby sens jego życiu. Dzisiejszy świat przepełniony hedonizmem i konsumpcjonizmem nie potrafi przekazać młodym ludziom głębszego sensu miłości, przyjaźni. Liczy się w nim tylko wygląd zewnętrzny i szczęśliwe życie za każdą cenę. Młody człowiek w wieku gimnazjalnym narażony jest niejednokrotnie na inwazję współczesnej kultury medialnej, która po pewnym czasie staje się dla niego wzorem i stylem życia. Telewizja i radio uczą go miłości erotycznej pozbawionej głębszego, duchowego wymiaru. Potrzeba zatem osoby, która pokazałaby takiemu człowiekowi, co znaczy słowo kochać.

Prelegent przekonywał, że w katechizacji i rekolekcjach ważne jest trójpłaszczyznowe odniesienie. Nie można jedynie moralizować, potępiać i udawać wszystko wiedzącego. Taki styl przepowiadania zamyka raczej na Dobrą Nowinę o Jezusie. We właściwym podejściu pierwszym wymiarem jest aspekt antropologiczny, czyli odwołujący się do codziennego doświadczenia: własnej grzeszności, słabości i problemów, z jakimi borykają się młodzi ludzie. Ważne jest podkreślenie cielesności i pragnień, jakie młodzi noszą w sercu. Druga płaszczyzna przepowiadania dotyczy wymiaru egzystencjalnego: kim jestem, po co żyję. Warto tutaj odwołać się do wolności człowieka i pozostawić możliwość wyboru. Jezus przychodzi do nas jako lekarz i ten, który pragnie pomóc w słabościach. Stąd łatwo przejść do wymiaru religijnego, w którym trzeba ukazać wartość życia duchowego i osobistej więzi z Jezusem. Rodzi się ona w ciągłym dialogu i rozmowie, czyli na modlitwie. Tutaj jest miejsce na trudne, egzystencjalne pytania i wątpliwości, których prowadzący nigdy nie może bagatelizować lub pomijać.

Serię wykładów zakończyli bp Antoni Długosz wraz z o. Piotrem Dettlaffem CSsR, którzy w oparciu o Dyrektorium o Mszy św. z udziałem dzieci z 1973 r. oraz o własne doświadczenia pracy z dziećmi, opowiedzieli zgromadzonemu audytorium o różnych sposobach angażowania dzieci w przeżywanie Eucharystii i słuchanie kazań. W tej prezentacji nie zabrakło wielu ciekawych propozycji animowania dzieci oraz projekcji multimedialnych, ukazujących różne sposoby przepowiadania i katechizacji dzieci, w których uczestnicy spotkania mogli wziąć czynny udział.

Dzień wykładów i prezentacji zakończył się podsumowaniem ze strony organizatorów: prowincjała redemptorystów o. Zdzisława Klafki i prowincjała salwatorianów ks. Jana Folkerta. Misjonarze i rekolekcjoniści różnych zgromadzeń zakonnych zaproponowali na przyszłość możliwość zorganizowania nie tylko kolejnego sympozjum, lecz również warsztatów homiletycznych w celu wymiany wzajemnych doświadczeń i uczenia się nowych sposobów głoszenia rekolekcji.


o. Sylwester Cabała, CSsR