Deklaracja katolicko-prawosławna

Po zakończeniu liturgii w katedrze św. Jerzego, przy uroczystym śpiewie, Benedykt XVI i Bartłomiej I wyszli na zewnętrzny balkon siedziby patriarchatu ekumenicznego z którego pobłogosławili po grecku i łacinie zebranych na niewielkim dziedzińcu wiernych. Prawdziwy aplauz wywołało podanie sobie przez Papieża i patriarchę dłoni i wzniesienie ich razem w górę, w geście oznaczającym jedność. Kulminacyjnym punktem wizyty w patriarchacie ekumenicznym było podpisanie wspólnej deklaracji. Przed sygnowaniem dokumentu, kard. Walter Kasper przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan odczytał jego treść, następnie uczynił to przedstawiciel patriarchatu.

„Duch Święty pomoże nam przygotować wielki dzień przywrócenia pełnej jedności – wtedy i w taki sposób, jak tego zechce Bóg”. Tę nadzieję sformułowaną w myśl zasad ekumenizmu duchowego wyrażają Benedykt XVI i Bartłomiej I we wspólnej deklaracji. Wskazują zarazem na misję, jaką wyznawcy Chrystusa mają dziś pełnić w Europie i na świecie.

W deklaracji wyrażono wdzięczność Bogu za kroki już dokonane na drodze ku jedności. Przypomniano zapoczątkowanie – przez Pawła VI i Atenagorasa I – dialogu miłości oraz – przez Jana Pawła II i Dimitriosa I – dialogu teologicznego. Po kilku latach przerwy został on ostatnio wznowiony na sesji plenarnej komisji mieszanej w Belgradzie. Ojciec Święty i Patriarcha Ekumeniczny zapewniają o swym stałym poparciu dla jej prac i modlitwie w ich intencji. Podkreślają znaczenie odwołania ekskomunik między Kościołami Rzymu i Konstantynopola. Zwracają uwagę, że z tego aktu sprzed 40 lat nie wyciągnięto jeszcze wszystkich pozytywnych konsekwencji, jakie mogą z niego wypływać dla drogi do pełnej jedności.

Jako pasterze Kościoła – stwierdzają w deklaracji obaj hierarchowie – podjęliśmy przede wszystkim refleksję nad misją głoszenia Ewangelii. Jest dziś ona szczególnie aktualna i konieczna nawet w krajach tradycyjnie chrześcijańskich wobec narastania laicyzacji, relatywizmu, nihilizmu. Benedykt XVI i Bartłomiej I oceniają pozytywnie drogę formowania Unii Europejskiej. Mają nadzieję, że uczestnicy tej wielkiej inicjatywy wezmą pod uwagę wszystkie aspekty dotyczące osoby i jej praw, a zwłaszcza wolności religijnej. Mniejszościom należy zapewnić ochronę ich religii i kultury. Europa ma być otwarta na inne religie, ale trzeba zachować jej chrześcijańskie korzenie – zarówno ze względu na historię, jak i przyszłość. Więź naszego kontynentu z Ewangelią stanowi wspólne nam, wciąż aktualne dziedzictwo, które nadal przynosić będzie owoce.

Deklaracja wskazuje też na potrzebę wspólnego działania na rzecz respektowania praw człowieka i rozwoju na świecie w obliczu ubóstwa, wojen i terroryzmu. Szczególną uwagę zwraca na sprawę pokoju na Bliskim Wschodzie, dialog międzyreligijny i ochronę środowiska naturalnego.


bz, ak/ RV