- aktualności watykańskie; Benedykt XVI przyjął prezydenta Włoch; -
prezentacja kwartalnika formacyjnego „Pastores” - rozmowa ks. Józefa Polaka z abp.
Józefem Życińskim o lustracji w Kościele polskim
Posluchaj:
Odchodzenie
od własnej parafii, marzenia i rozczarowania, relacje między świeckimi a duszpasterzami,
ewangelizacja parafii, codzienność na plebanii, posługa w kancelarii - to główne tematy
najnowszego, 33. numeru „Pastores”, kwartalnika formacyjnego dla księży, zatytułowanego
„Parafia jako dom”.
W artykule otwierającym numer ks. Piotr Mazurkiewicz
wymienia powody, dla których wielu katolików uczestniczy w niedzielnej Mszy św. nie
w swojej parafii. Duszpasterze powinni - jego zdaniem - brać je pod uwagę tym bardziej,
że migracje czy „turystyka religijna” raczej nie sprzyjają tworzeniu więzi komunii
i misyjnej odpowiedzialności. Krytykę i oczekiwania świeckich pod adresem parafii
i księży zbiera z kolei w swym reportażu Marcin Perfuński. Pobrzmiewa tu marzenie
o „wspólnocie wzajemnego zaufania” i autentycznym „spotkaniu z rodziną w Jezusie Chrystusie”.
Ks. Andrzej Kołek proponuje 10 kroków, mających dopomóc księżom w przestawieniu
modelu duszpasterstwa z paternalistycznego na ojcowski, co jest konieczne, by ich
„posługiwanie pozostało wiarygodne”. Weryfikuje się ono m.in. w parafialnej kancelarii,
np.: w spotkaniach z ludźmi przeżywającymi żałobę, a oddalonymi od Boga i Kościoła.
Kwestię tę podnosi w osobnym tekście ks. Wojciech Rzeszowski. Warto mieć świadomość
- zaznacza autor - „niezwykłej duszpasterskiej szansy”, ale też owoców, jakie może
przynieść taka rozmowa, „gdy zamiast oczekiwanego zrozumienia w trudnej sytuacji,
petent poczuje się obarczony długą litanią zarzutów i przewinień.
W numerze
zamieszczono trzy rozmowy. Pierwsza - z abp. Damianem Zimoniem, metropolitą katowickim
- dotyczy m.in. relacji biskupa z prezbiterami, kwestii szacunku i posłuszeństwa,
potrzeby dialogu, a także młodych proboszczów, którzy „nie zawsze potrafią odpowiednio
komunikować się z podwładnymi”. „Te relacje dzisiaj - twierdzi abp Zimoń - muszą być
bardziej wspólnototwórcze”. W drugiej rozmowie ks. Romuald Jaworski postuluje potrzebę
współpracy rektora seminarium, moderatorów, wychowawców z konkretnymi proboszczami,
co mogłoby„niejednego młodego księdza ustrzec przed życiową przegraną”. Zwraca też
m.in. uwagę na wpływ wspólnoty stołu na relacje między księżmi na plebanii, na potrzebę
pielęgnowania właściwego klimatu pracy, modlitwy i odpoczynku tam, gdzie się mieszka,
oraz odpowiedzialności księży za siebie nawzajem. Trzeci wywiad - z ks. Arturo Cattaneo
- dotyczy znaczenia ruchów kościelnych dla zdynamizowania życia w parafii, by nie
była ona już tylko „stacją obsługi duszpasterskiej”.