Przewidywalność w nauce, jej precyzja i ograniczenia to temat sesji plenarnej Papieskiej
Akademii Nauk. W jej pracach uczestniczą wybitni specjaliści różnych dziedzin z całego
świata. Sesja odbywa się w dniach 3-6 listopada.
Istnieją dwa typy przewidywania
lub progrozowania mówi Radiu Watykańskiemu biorący udział w sesji ks. prof. Michał
Heller. "Chcemy na przykład przewidzieć trzęsienia ziemi, albo zmiany klimatu lub
inne katastrofy – wybuchy wulkanów albo możliwość zachorowania na raka. To są prognozowania
bardzo ważne. Ludzie często właśnie naukę o to pytają, bo to ich najbardziej dotyczy.
I temu właśnie poświęcone były rozważania w piątek, 3 listopada. 4 listopada poruszano
natomiast zagadnienia nauk biolgicznych: sprawy związane z genomem ludzkim, prognozowaniem
zachorowań na raka, niebezpieczeństwom i postępowi, jaki nauka uczyniła w ostatnich
czasach w zwalczaniu tej groźnej choroby.
Ks. prof. Heller zwraca uwagę, że
"istnieje także drugie znaczenie przewidywalności". Jest ono istotnym elementem pracy
w naukach ścisłych. "Na przykład w fizyce teoria określana jest jako naukowa wówczas,
gdy przewiduje wyniki przyszłych eksperymentów. Chodzi o kryterium demarkacji pomiędzy
tym, co jest nauką, a co nią nie jest. Naukowe są te koncepcje, które mogą być obalone
przez doświadczenie. Temu zespołowi zagadnień jest poświęcona ta sesja Papieskiej
Akademii Nauk" - powiedział ks. prof Michał Heller