“Parafia odkryta na nowo: programy odnowy” – na ten temat obraduje w Rzymie Papieska
Rada do spraw Laikatu. Kierujący nią abp Stanisław Ryłko zauważył, że wspólnoty parafialne
zachowują swą niezastąpioną rolę w życiu Kościoła, pomimo trudności napotykanych w
zlaicyzowanym świecie. Aby parafia stała się naprawdę wspólnotą misyjną i otwartą
na wszystkich poszukujących potrzebuje ciągłej odnowy. Ma temu służyć także refleksja
obecnej, XXII sesji plenarnej, gdyż „troska o nowe oblicze parafii jest obowiązkiem
wszystkich: kapłanów i wiernych świeckich, stowarzyszeń i organizacji katolickich
oraz ruchów kościelnych” – podkreśla abp Ryłko.
Abp Ryłko: Dzisiaj
o parafii mówi się i pisze wiele, ale zbyt często ogranicza się do narzekań i krytyki
braków życia parafialnego. Dlatego chcieliśmy nadać naszym refleksjom o parafii charakter
bardziej pozytywny, dokonując przeglądu tych projektów odnowy parafii, które już funkcjonują
w różnych częściach świata i przynoszą wiele dobrych owoców, jak na przykład wspólnoty
podstawowe w Afryce i w Azji, “Nowy obraz parafii” proponowany przez ruch „Mondo migliore”
czy “Komórki ewangelizacyjne” Ks. Piergiorgio Perrini z Mediolanu... Pomysłów nie
brakuje, ale niestety nie są wystarczająco znane. Trzeba je rozpowszechniać. A wiec
parafia jako “wspólnota wspólnot”, jako wielka “rodzina rodzin”.
RV: Na
czym w swej istocie polega odnowa parafii?
Abp Ryłko: O jednej rzeczy
zapominać nie wolno, iż same zmiany strukturalne parafii jako instytucji nie wystarczą.
Odnowy parafii nie da się zadekretować odgórnie... To jest proces organiczny... Odnowa
parafii rodzi się jako owoc pogłębionej formacji w wierze naszych wiernych w parafii,
a zwłaszcza jako owoc procesu inicjacji chrześcijańskiej ochrzczonych, która prowadzi
do odkrycia roli Chrztu w życiu chrześcijańskim oraz roli Eucharystii, która jest
źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego. Z niej także - z Eucharystii - rodzi się
ciągle odnowa wspólnoty chrześcijańskiej.
W obradach sesji plenarnej Papieskiej
Rady do spraw Laikatu uczestniczą członkowie i konsultorzy tej dykasterii. Obok arcybiskupa
Józefa Michalika, są wśród nich dwaj inni Polacy: profesor Michał Seweryński i redaktor
Zbigniew Nosowski.