Koment i Atë Lombardit për shtegtimin e Benediktit XVI në Bavari.
(17.9.2006 RV) Për një sintezë të shtegtimit të Papës në vendlindje, të dëgjojmë
drejtorin tonë të përgjithshëm, Atë Federiko Lombardin, në mikrofonin e Radio Vatikanit:
Përgjigje:
- Them se ky shtegtim u realizua si s’ka më mirë dhe iu përgjigj plotësisht asaj
çka pritej nga Papa, si përsa i përket Kishës vendase, ashtu edhe për gjithë banorët
e Bavarisë. Atmosfera e pritjes ishte ditë pas dite gjithnjë më e ngrohtë e Papa u
prek thellë nga përzemërsia e njerëzve të tokës së vet.
Pyetje: - Edhe në
këtë shtegtim Benedikti XVI nuk bëri lista gjërash të ndaluara. Feja – theksoi – nuk
është një grumbull ndalimesh, është opcion pozitiv…
Përgjigje: - Po,
sigurisht. Ishte një mesazh jashtzakonisht inkurajues e sidomos për Kishën vendase,
e cila jeton në një kohë kur shoqëria vijon të shekullarizohet; e prej këndej, mund
të themi se kumtimi i fesë nuk është i lehtë. Papa u dha zemër të gjithëve: meshtarëve
e diakonëve, mbarë veprimtarëve baritorë e sidomos besimtarëve, ta bëjnë të ndjeshme
praninë e tyre në shoqërinë e sotme, duke e inkurajuar atë. Shumkush më tha se ndikimi
i mesazhit papnor do të ndjehet edhe më shumë në të ardhmen. E është e natyrshme.
Këtu donte të arrinte edhe tema e shtegtimit: “Kush beson, nuk është kurrë vetëm”-
donte ta bënte të dukshme bukurinë dhe pasurinë e bashkimit në besim, prej nga për
mbarë bashkësinë krijohet mundësia e dialogut, e shërbimit, e pasurimit, që burojnë
nga feja e vërtetë.
Pyetje: - Papa foli përsëri për arsyen dhe arsyetimin
e fesë kundër të gjithë integralizmave dhe irracionalizmave, si fetare, ashtu edhe
kulturore. Feja – tha Ati i Shenjtë – propozon një iluminizëm të vërtetë….
Përgjigje:
- Po, duket se kjo po bëhet, me kalimin e kohës, edhe një nga temat udhëheqëse
të kësaj papnie, të magjisterit të Benediktit XVI. Feja e arsyeja pasurojnë njëra-
tjetrën e feja, ideja e drejtë mbi Zotin duhet ruajtur nga zvetënimi.
Pyetje:
- Ç’mund të themi në këndvështrimin ekumenik të shtegtimit?
Përgjigje:
- Shtegtimi pati çastin e vet ekumenik posaçërisht të rëndësishëm: Lutjet mbrëmësore
në katedralen e Regensburgut. Por mund të pohojmë se i gjithë shtegtimi pati domethënie
ekumenike, sepse u përqëndrua tek feja në Hyjin; e në cilin Hyj? Në Hyjin e Jezu Krishtit,
në Hyjin që u zbulua në Jezu Krishtin. Në Hyjin që është dashuri. Këto janë themele
absolutisht të përbashkëta të fesë së krishterë. Kumtimi i Benediktit XVI ishte plotësisht
i pranueshëm për të gjitha Kishat e konfesionet e krishtera.
Pyetje: -
Së fundi, ç’mbetet në zemër nga ky shtegtim i Papës në Bavari?
Përgjigje:
- Besoj se për Papën mbetet gëzim i madh, sepse mori forcë, hov nga rrënjët e
veta në fe; për Kishën vendase, inkurajim e për Kishën dhe kulturën gjermane, kontribut
për reflektim mbi rëndësinë e dialogut të vërtetë ndërmjet fesë e arsyes. E ky reflektim
mund të shtrihet në gjithë kulturën evropiane, për të mirën e shoqërisë moderne.
Duke shikuar, pastaj, mbarë botën, krijon mundësinë e dialogut me kulturat e tjera
që, siç e vuri në dukje Papa, e ndjejnë fenë si diçka thellësisht të rëndësishme e
që prandaj mund të hyjnë në dialog të frytshëm me ne, në se edhe ne e respektojmë
përmasën fetare të njeriut e të kulturës njerëzore.