Zmarł kard. Johannes Willebrands

Pasterzem niestrudzonym w służbie Ludowi Bożemu i jedności Kościoła nazwał papież zmarłego 2 sieprnia krótko po północy w Denekamp w Holandii kard. Johannesa Willebrandsa. Benedykt XVI skierował telegramy kondolencyjne do następcy zmarłego na stolicy biskupiej w Utrechcie, kard. Adrianusa Simonisa, i do jego kolejnego już następcy w kierowaniu Papieską Radą ds. Popierania Jedności Chrześcijan. W telegramie do kard. Waltera Kaspera ojciec święty przypomina, że Johannes Willebrands już od pierwszych lat kapłaństwa był żarliwym promotorem ekumenizmu, a szczególnie poświęcił się tej sprawie od czasu Soboru Watykańskiego II.

Holenderski purpurat był najstarszym członkiem kolegium kardynalskiego. 4 września miał ukończyć 97 lat. Po święceniach kapłańskich (1934) ks. Willebrands studiował w Rzymie na Angelicum, gdzie w roku 1937 uzyskał doktorat z filozofii w oparciu o rozprawę poświęconą myśli kard. Johna Henry Newmana. Zaraz po wojnie zajął się ekumenizmem, stając się jednym z jego katolickich prekursorów. Od roku 1946 kierował w Holandii Towarzystwem św. Willibrorda, a w 5 lat później zorganizował katolicką konferencję do spraw ekumenicznych. W roku 1960 Jan XXIII powołał go na stanowisko sekretarza utworzonego wówczas Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan. Paweł VI w roku 1969 mianował go jego przewodniczącym i równocześnie kardynałem. Przez 20 lat kierował tą dykasterią, którą z czasem Jan Paweł II wyniósł do rangi Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Równocześnie od roku 1975 kard. Willebrands był przez 8 lat arcybiskupem Utrechtu. Przewodniczył też holenderskiej konferencji episkopatu.

Po śmierci holenderskiego purpurata kolegium kardynalskie liczy 190 członków, z których 120 ma prawo do udziału w konklawe. Najstarszy jest obecnie austriacki kardynał Alfons Maria Stickler, który za 3 tygodnie skończy 96 lat, a zaraz po nim – 95 letni kardynał Adam Kozłowiecki.

ak/RV, KNA, AFP