Lindje e Mesme: Kardinali Martino uron paqe dhe afirmim të shtetit të së drejtës në
zonë.
(18.7.2006 RV) Bashkësia
ndërkombëtare duhet të jetë e vetëdijshme për urgjencën e zgjidhjes paqësore të krizës
në Lindjen e Mesme dhe për fatin e saj të përbashkët. Kështu shprehet në mikrofonin
tonë kardinali Renato Rafaele Martino, kryetar i Këshillit Papnor të ‘Drejtësisë dhe
Paqes’. Papa dhe Selia e Shenjtë ndjekin me vëmendje të madhe zhvillimet e situatës
në Lindjen e Mesme. Pas thirrjeve të fuqishme për paqe të Papës në lutjen e Engjëllit
të Tënzot të 29 qershorit dhe të së dielës së kaluar, si dhe të Sekretarit të Shtetit
të Vatikanit, kardinalit Sodano, shpreh shqetësimet e tij për konfliktin edhe kryetari
i i Këshillit Papnor të ‘Drejtësisë dhe Paqes’, kardinali Renato Rafaele Martino.
Ta dëgjojmë Hirësinë e Tij në mikrofonin e Radios sonë: Përgjigje: - Siç
nënvizoi Shenjtëria e Tij, Benedikti XVI në lutjen e Engjëllit të Tënzot të së dielës,
16 korrik, shtrirja e mëtejshme e aksioneve luftarake në Lindjen e Mesme shkakton
shumë shqetësime, në mënyrë të posaçme për popullsitë civile. Situata është e ndëlikuar
dhe jo e lehtë për t’u shpjeguar, është e tillë që rrezikon paqen e sigurinë jo vetëm
në këtë zonë, por në mbarë botën, siç e pohoi të premten e kaluar edhe sekretari i
Shtetit të Vatikanit, kardinali Sodano. Njëkohësisht, në një skenë të tillë, duhen
dënuar si aktet terroriste të njërës palë, ashtu edhe raprezaljet ushtarake të palës
tjetër, sepse këto akte përbëjnë shkelje të së drejtës dhe të parimeve bazë të drejtësisë. Pyetje:
- Cili duhet të jetë roli i bashkësisë ndërkombëtare në skenën shqetësuese të Lindjes
së Mesme? Përgjigje: - Në këtë skenë, pa asnjë vonesë e para se konflikti
të thellohet, duke marrë përmasa edhe më të vështira për t’u frenuar, bashkësia ndërkombëtare,
Kombet e Bashkuara në veçanti, janë të thirrura të promovojnë dialogun dhe paqen ndërmjet
palëve kundërshtare dhe afirmimin e shtetit të së drejtës në zonë. Urohet që shtetet
të mos bien në tundimin për ta interpretuar në këndvështrim politik ose ideologjik
konfliktin në zhvillim, duke krijuar kështu vonesa ose duke e vështirësuar veprimtarinë
diplomatike dhe ndihmën humanitare për popullsitë civile. Pyetje: - Udhëheqësit
e G.8 diskutuan për konfliktin në Lindjen e Mesme. Mendoni se e përballuan si duhet
këtë problem kaq të mprehtë? Përgjigje: - Sigurisht; deklarata mbi Lindjen
e Mesme e udhëheqësve të G.8 është për t’u përshëndetur; ata deklaruan se janë gati
të bashkëpunojnë me Kombet e Bashkuara për vendosjen e paqes në këtë zonë të shqetë
e, në mënyrë të veçantë, për vënien në jetë të Rezolutave 1559 e 1680 të Këshillit
të Sigurimit lidhur me Libanin, që është njohur si shtet sovran. Pohojnë edhe se janë
gati të nxisin rifillimin e dialogut e të bashkëpunimit ndërmjet Izraelit e Palestinës
për paqen në Lindjen e Mesme. Sidoqoftë do të ishte e nevojshme të ndiqej një plan
veprimi i drejtpeshuar në këndvështrimin juridik e politik, që vë në qëndër të vëmendjes
sidomos fatet e popullsisë civile. Pyetje: - Ç’mendoni për rrezikun fondamentalist
në skenën e Lindjes së Mesme? Përgjigje: - Një element tjetër që duhet
pasur parasysh, është pjesëmarrja e grupeve fondamentaliste islamike (e kam fjalën
për Hamasin e, në mënyrë të posaçme, për Hezbollahët) në këtë që mund ta quajmë si
luftë. Kjo e bën situatën edhe më shqetësuese, po të kemi parasysh se edhe shtetet
si Siria ose Irani, mund të marrin pjesë në konflikt, duke e ashpërsuar më tej kundërvënien
ideologjike e duke shkaktuar një reagim edhe më të rëndë të Izraelit. Së fundi, nuk
duhet harruar edhe rreziku i përdorimit të armëve bërthamore ose të shkatërrimit në
masë, që rrezikon të hapë e të shkruajë një faqe tragjike për familjen njerëzore. Pyetje:
- Hirësi, a mund të themi një fjalë që ngjall shpresat? Përgjigje: -
Sot, më shumë se kurrë, duhet rifituar vetëdija e misionit, ose më mirë të themi,
e thirrjes së Kombeve të Bashkuara, që kanë lindur për të ‘mbrojtur paqen’…e sigurinë
e për këtë qëllim: ‘të marrin masa kolektive efektive për parandalimin dhe kapërcimin
e kërcënimeve për paqen (Karta e Kombeve të Bashkuara, neni I). Në botën bashkëkohore
asnjë konflikt nuk duhet konsideruar me përmasa lokale, për shkak se mund të ketë
gjithnjë pasoja mbi njerëzit, mbi politikën, mbi ekonominë, mbi paqen e sigurinë në
mbarë botën. Duhet, prandaj që bashkësia ndërkombëtare të jetë e vetëdijshme për fatin
e saj të përbashkët e për urgjencën e gjetjes së rrugëve paqësore për zgjidhjen e
krizës, vendosjen e paqes, të shtetit të së drejtës e të ndihmës humanitare për popullsitë
e Lindjes së Mesme.