Apel o zebranie pół miliona dolarów na najpilniejszą pomoc dla przesiedleńców w okręgu
Ituri w wystosowała międzynarodowa Caritas. Ludność tego regionu w północno-wschodniej
części Demokratycznej Republiki Konga, na pograniczu z Ugandą, już od roku 1999cierpi wskutek walk toczących się między różnymi grupami etnicznymi oraz między
partyzantami z tych grup a siłami rządowymi.
Podpisanie przed w roku 2002
porozumienia pokojowego nie przerwało przemocy wciąż wybuchającej w tej części byłego
Zairu. Wiąże się ona z dążeniami do opanowania znacznych w tym regionie bogactw mineralnych.
Różne zbrojne ugrupowania utworzyły niedawno Rewolucyjny Ruch na rzecz Konga, który
utrzymuje stałe napięcie.
Pomoc Caritas dociera do ludności okręgu Ituri poprzez
tamtejszą diecezję Bunia. Jak wynika z informacji Caritas diecezjalnej, od stycznia
trwają nieprzerwanie wzmożone walki. Zarówno partyzanci, jak i żołnierze wojsk rządowych
rabują, palą wsie, stosują przemoc, gwałcą. Mieszkańcy regionu pozbawieni przez nich
żywności zdani są w znacznej mierze na pomoc humanitarną. Coraz szczuplejsze stają
się zapasy wody pitnej, szerzą się choroby, brakuje lekarstw.
Caritas diecezji
Bunia prowadzi projekt pomocy dla ponad 100 tys. ludzi najbardziej potrzebujących.
Obejmuje on dostarczanie odzieży, koców, materiałów do budowy schronień, mydła, naczyń
kuchennych i pojemników na wodę. Pomocy żywnościowej dostarczają organizacje międzynarodowe.
Zdaniem
miejscowych obserwatorów nasilenie walk wiązać należy ze zbliżającymi się pierwszymi
od 40 lat demokratycznymi wyborami. Mają się one odbyć w Demokratycznej Republice
Konga 30 lipca. Zostały odłożone o miesiąc wbrew społecznym protestom, wyrażanym również
przez Kościół. U źródeł konfliktów etnicznych stoją często spory o wodę i ziemię między
grupami rolniczymi i pasterskimi. Podstawą wyżywienia tamtejszej ludności jest fasola
i kukurydza.
Caritas diecezji Bunia rozdzieliła ziarna wśród 2950 rodzin należących
do wszystkich grup etnicznych obecnych na jej terytorium. W pracy Kościoła na rzecz
pojednania dużą rolę ma świadectwo wspólnot zakonnych składających się z ludzi o różnej
przynależności etnicznej.