„Ksiądz i młodzi” - zimowy numer „Pastores”

Aspiracje i oczekiwania młodych, prawda i pozory subkultur, przyczyny „kłopotów” Kościoła z młodzieżą, duszpasterstwo ministrantów i osób odkrywających swe powołanie, duchowe ojcostwo księży - to główne tematy najnowszego, 30. numeru „Pastores”, kwartalnika formacyjnego dla księży, zatytułowanego „Ksiądz i młodzi”.

W artykule otwierającym numer ks. Jacek Plech, duszpasterz z Katowic, stawia szereg pytań, ważnych dla relacji księdza z młodymi i dla owocnej ewangelizacji. Odwołuje się do opinii samej młodzieży, której przeszkadza w księżach brak osobistego świadectwa, zbyt świecki styl życia, schematyczność.

Sytuację młodych, w tym wartości, do których się przyznają (rodzina, praca, przyjaciele, religia i in.), analizuje Krzysztof Koseła, socjolog z Uniwersytetu Warszawskiego. Jednym z nieoczekiwanych - jak przyznaje - skutków analizy wyników badań socjologicznych jest konstatacja, że „warto uważnie przypatrywać się dorosłej części społeczeństwa po to, żeby dowiedzieć się, jaka jest młodzież”.

Tematykę subkultur podejmuje z kolei w swoim tekście pedagog Zbigniew Kruszewski. Żeby lepiej „dopasować narzędzia komunikacji do zaistniałych sytuacji”, ważna jest - zdaniem autora - wrażliwość osób pracujących z młodzieżą na to, iż „elementy kultury materialnej w ogóle mogą nieść z sobą pewne przesłania”, i niepodejmowanie prób wyrażania pochopnych uogólnień i sądów.

W reportażu „Pasterz pilnie poszukiwany” Marcin Perfuński rysuje parę sylwetek dzisiejszych duszpasterzy i modeli duszpasterstwa młodych.

O polskich klerykach, ich drodze do seminarium, pragnieniach i lękach pisze ks. Przemysław Śliwiński. Zauważa on również to, że chociaż „do seminarium XXI wieku przychodzi się nie tyle po to, by być księdzem, ale po to, by rozeznać swoje powołanie”, odejście z niego osób już „uksiężowionych” przez własną rodzinę i środowisko bywa bardzo trudne.

W numerze zamieszczono też zapis dyskusji panelowej z udziałem bp. Henryka Tomasika, ks. Piotra Mazurkiewicza, ks. Artura Ważnego, Piotra Semki, Marii Rogaczewskiej i Marcina Przeciszewskiego. Zdaniem panelistów ważne byłyby dziś: „czas i serce dla młodzieży”, wprowadzanie ich „w autentyczne życie modlitwy, w życie liturgiczne i w życie Kościoła” (bp H. Tomasik).Rozmowa, przeprowadzona w dniu odejścia Jana Pawła II, naznaczona jest osobistym świadectwem panelistów i wdzięcznością wobec umierającego papieża.

Druga rozmowa - z o. Janem Górą OP - przynosi świadectwo życia znanego duszpasterza i jego osobistej drogi do ewangelizacji młodych oraz współpracy z nimi. „Zachowywałem - wspomina o. Góra - duży dystans, a myślenie i kochanie miałem zmącone emocjami, z którymi nie wiedziałem, co zrobić”. Podkreśla też znaczenie więzi z Janem Pawłem II dla swego dojrzewania do ojcostwa.

Ks. W. Węckowski