Shën Agostini dhe Benedikti XVI: ipeshkvi i Ipponës është njëri nga Shenjtorët më
të cituar nga Papa
(6 mars 2006 R.V.) Shenjti më i cituar nga Benedikti XVI është Shën Agostini, të
cilit Papa, në rini, i kushtoi tezën e doktoratit në teologji. Emrin e zgjodhi
duke u frymëzuar nga figura e Benediktit XVI, Papës të paqes, për ta vënë magjisterin
e tij në shërbim të pajtimit ndërmjet popujve; e të Shenjtit të Norçies, Pajtorit
të Evropës, për të mos e kundërshtuar kurrë Krishtin. Por një nga etërit e Kishës,
që citohet më tepër nga Papa, është pa dyshim Shën Agostini. Ipeshkvit të Iponës,
Jozef Ratzinger, akoma i ri, i kushtoi edhe tezën e tij të doktoratitt në teologji.
E pyetëm, në mikrofonin tonë, ipeshkvin e Orvietos, Imzot Todi Gjovani Skanavinon,
agostinian, ç’e lidh Benediktin XVI me Shenjtin afrikan: *** - Është një
lidhje tepër e thellë, një lidhje që vjen nga larg, nga studimet e para të Atit
të Shenjtë. Një nga librat e parë, fryt i studimit të tij, ka të bëjë pikërisht me
ekleziologjinë e Shën Agostinit; e ky libër mund të themi se i shërbeu edhe Ratzingerit
të ri teolog për ta përballuar, me baza të forta, Koncilin II të Vatikanit. Besoj
se në ekleziologjinë e bashkimit me Krishtit, që është pranishme në Koncilin II të
Vatikanit, ndjehet fuqimisht prania e tij, prania e studimeve të tij të para mbi tekstet
agostiniane, që hartojnë ekleziologjinë e bashkimit apo të kungimit të popullit të
Zotit me Korpin e Krishtit, si vend ku Zoti banon; vend që bëhet automatikisht shtëpia
e tij. *** - A mund të na kujtoni tema të veçanta, me profil agostinian, trajtuar
nga Ati i Shenjtë? *** - Nuk mund të flasim për sasinë e shkrimeve kushtuar
kësaj apo asaj teme. Mua më duket se ndjehet një asimilim tepër i fortë, i cili bëhet
sintezë e qartë brënda vetes, prandaj edhe del vetvetiu, në mënyrë të natyrshme, sa
herë që është e nevojshme. *** - Ç’na mëson, në mënyrë të posaçme, Benedikti
XVI përmes mendimit të Shën Agostinit? ***- Gjithçka që ka shprehur deri tani
në fjalimet te tij të mrekullueshme: guximin që ndjehet në këto fjalime, qartësinë
në shprehjen e së vërtetës, jo të një të vërtete që fyen, por të një të vërtete që
propozohet qartë. Prandaj ajo që unë admiroj në fjalët e Papës, është pikërisht i
njëjti tip qartësie, i njëjti tip vendimi. Të duket – gjë kjo e çuditshme, por mua
kështu më duket, sikur të ripropozonte me të njëjtin gjenialitet, me të njëjtën aftësi
kritike, që ishte karakteristike për Shën Agostinin.