W łomżyńskiej katedrze 4 marca odbyły się święcenia biskupie ks. dr. Tadeusza Bronakowskiego,
którego 11 lutego Benedykt XVI mianował biskupem pomocniczym diecezji łomżyńskiej.
- Biskupstwo oznacza obowiązek, a nie zaszczyt, biskup ma pomagać, a nie panować
- mówił w homilii główny konsekrator święceń, bp łomżyński, Stanisław Stefanek.
„Pełnia
kapłaństwa to jest zarazem urząd, to jest prawo, to jest znak pastorału, ale jest
to też duchowość, praca, troska o cnoty, umartwienie, a wszystko razem po to, by społeczna
odpowiedzialność mogła zyskać w biskupie wsparcie i stałą obecność.”
Po homilii
ks. Bronakowski złożył przyrzeczenie wierności Kościołowi, posłuszeństwa następcy
św. Piotra oraz miłosierdzia dla ubogich i potrzebujących.
„Czy chcesz wiernie
i nieustannie głosić Ewangelię Chrystusa: chcę. Czy chcesz zachować czysty i nienaruszalny
skarb wiary, który zgodnie z tradycją od czasów Apostolskich zawsze i wszędzie strzeżony
jest w Kościele: chcę.”
Podczas Mszy św. konsekracyjnej bp Bronakowski wspominał
początki swojej drogi kapłańskiej. Mówił o dacie 11 lutego 1974 roku, gdy na trasie
Augustów-Łomża zginęło 3 kapłanów. Jednym z nich był katecheta, wikariusz z rodzimej
parafii bp. Tadeusza - Studzienicznej. Od tamtej pory, w uczniu wówczas 8 klasy szkoły
podstawowej, zaczęło dojrzewać kapłańskie powołanie.
„W głębi mojej duszy
zaczęły rozbrzmiewać wtedy cicho Chrystusowe słowa: pójdź za Mną. Od tej chwili wiedziałem,
że moja droga życiowa będzie wiodła ścieżkami Pana i stanie się pielgrzymką ku Chrystusowemu
kapłaństwu.”
Po Mszy św. w katedrze goście przeszli do Wyższego Seminarium
Duchownego w Łomży, gdzie nowowyświęcony bp Tadeusz Bronakowski przyjmował życzenia
i gratulacje.