Më 20 shkurt në Ambasadën e Italisë pranë Selisë së Shenjtë në Romë, u organizua
një pritje, në përkujtim të Pakteve Lateranense dhe të Marrëveshjes të 1984-s të modifikimit
të Konkordatit. Në pritje ishin të pranishëm presidenti i Republikës të Italisë,
Karlo Axelio Çampi; kryeministri, Silvio Berluskoni dhe autoritetet e tjera më të
larta italiane. Për Selinë e Shenjtë – të pranishëm, sekretari i Shtetit të Vatikanit,
Kardinali Angelo Sodano; zevendës-sekretari i Sekretarisë së Shtetit të Shenjtërisë
së Tij për çështjet e përgjithshme, Imzot Leonardo Sandri; sekretari për marrëdhëniet
me shtetet, Imzot Giovani Lajojo dhe autoritete të tjera të larta kishtare. Ndërmjet
Selisë së Shenjtë dhe Italisë ekziston atmosfera e mirëkuptimit të plotë. Vetë kardinali
Sodano, duke dalë nga takimi me dyer të mbyllura, nënvizoi se përsa i përket temës
të marrëdhënieve ndërmjet Shtetit e Kishës Italia i jep botës një shembull të mirë
lidhur me respektin e anasjelltë dhe bashkëpunimin. E ky shembull vijon që prej 16
vjetësh, gjatë të cilave kardinali Sodano ka marrë pjesë në takimet ndërmjet Italisë
dhe Selisë së Shenjtë. Ndërkaq Sekretari i Shtetit nuk e fshehu shqetësimin e tij
për ngjarjet e fundit në Nigeri, ku janë sulmuar disa kisha e janë vrarë shumë të
krishterë. Por ta dëgjojmë vetë kardinalin Sodano: *** “Me të drejtë
presidenti Çampi tha: ‘Nuk mjafton toleranca, duhet edhe respekti’. E ne nga Italia
duhet ta vijojmë këtë mision në botë. Për këtë Kisha dhe Shteti punojnë së bashku.
Në se i themi tanëve “ nuk ka liri për fyer”, duhet t’u themi edhe të tjerëve “ nuk
ka liri për të shkatërruar e për të vrarë’. Ndërsa në planin politik duhet theksuar
koncepti i reciprokësisë, posaçërisht kur bisedohet, kur udhëtohet. E ky është kontributi
që Italia në veçanti e Evropa në përgjithësi, mund të japin për progresin e shteteve
të tjera, të kulturave e feve të tjera. *** Edhe për kryeministrin Berluskoni,
tensionet që kanë shpërthyer ndër vendet arabe ngjallin shqetësime. Kryetari i Këshillit
të Ministrave, duke folur para gazetarëve, nuk i kujtoi drejtpërdrejtë ngjarjet që
lidhen me karikaturat satirike, por ripohoi se ekstremizmi nuk duhet të fitojë: ***“
Shqetësohemi, sepse ekziston kjo lëvizje brënda masave islamike, që nuk është
vetëm kundër Perëndimit, siç e dimë, por edhe kundër vetë qeverive të tyre, të cilat
akuzohen se po i oksidentalizojnë vendet islamike. Besoj se qeveria është në gjendje
ta përjashtojë rrezikun që vendi ynë të vihet veçanërisht në shënjestër.