Papës Benedikti XVI iu paraqit Vjetari papnor 2006 mbi gjendjen e të krishterëve e
të Kishës në botë.
sipas Vjetarit të ri kishtar, numri i katolikëve në botë ka arritur në 1 miliard
e 98 milion besimtarë. Është rritur numri i meshtarëve dhe i seminaristëve, posaçërisht
në Azi e në Afrikë, ndërsa në Evropë thirrjet për rrugën meshtarake janë në rënie
shqetësuese. Këto janë disa nga të dhënat e Vjetarit papnor 2006, që iu paraqit
të shtunën e kaluar Atit të Shenjtë nga sekretari i Shtetit të Vatikanit, kardinali
Angelo Sodano dhe nga Imzot Leonardo Sandri, zevendës-sekretar i Sekretarisë së Shtetit
të Shenjtërisë së Tij për çështjet e përgjithshme. Vjetari i ri është përgatitur nën
kujdesin e imzot Vitorio Formatit, drejtor i Zyrës Qëndrore statistikore të Kishës,
të profesor Enriko Nenës e bashkëpunëtorëve të tjerë. Vëllimi do të dalë së shpejti
ndër librari. **** Papa i falënderoi të gjithë ata që kanë marrë pjesë në përgatitjen
e vëllimit dhe u interesua shumë për të dhënat e reja, që pasqyrohen në Vjetarin e
parë të Papnisë së tij. Në Vjetar pasqyrohet periudha nga viti 2003 në vitin 2004.
Të dhënat kryesore statistikore janë: numri i katolikëve në botë ka kaluar nga 1 miliard
e 86 milionë në 1 miliard e 98 milionë, me një rritje prej 12 milionë besimtarësh
e me përqindje 1, 1%. Duke i ballafaquar këto të dhëna me evoluimin në të njëjtën
periudhë, të popullsisë botërore, që ka kaluar nga 6 miliard e 301 milion banorë në
6 miliard e 388 milion banorë, vërehet se prania e besimtarëve katolikë të pagëzuar
pakësohet: kalon nga 17, 2 katolikë për 100 banorë në vitin 2003 - në 17, 1, në vitin
e mëpasëm. Prirja për rritjen e numrit të meshtarëve në botë ka vijuar edhe gjatë
vitit 2004. Në ketë vit numri i përgjithshëm i meshtarëve ka arritur në 404. 891 njësi,
një e treta e të cilëve janë rregulltarë, ndërsa dy të tretat, dioqezanë. Numri i
përgjithshëm i meshtarëve është rritur me 441 njësi. Këto të dhëna janë të nivelit
planetar, ndërsa për kontinentet e ndryshme, të dhënat ndryshojnë. Përballë shtimit
të vijueshëm të numrit të meshtarëve në Azi e në Afrikë, ku në të njëjtën periudhë
shënohet një rritje respektivisht prej + 1. 422 e + 840 dhe gjendjes pothuajse të
pandryshueshme në Amerikë dhe në Oqeani, vërejmë se numri i tyre në Evropë ka rënë
në 1. 876 njësi. Diakonët e përhershëm, në rritje që nga viti 1978, në vitin
2004 ishin 32. 324, të pranishëm posaçërisht në Amerikën Veriore dhe në Evropë, ku
vërehet një rritje prej 2, 5 % në krahasim me 2003-n dhe, po të marrin për bazë vitin
1978 (kur numri i tyre ishte 5. 562) duhet arritur në përfundimin se numri i diakonëve
është rritur në mënyrë të ndjeshme. Kandidatët për meshtari, dioqezanë e rregulltarë,
paraqesin përgjithësisht një rritje pozitive, duke kaluar nga 112. 373 në vitin 2003
– në 113.044 në vitin 2004. Shqetësimet më të mëdha në këtë drejtim vijnë nga Evropa,
ku vitet e fundit rënia e numrit është bërë e ndjeshme. Ndërsa në Afrikë e në Azi
vërehet një gjallërim inkurajues i thirrjeve për rrugën meshtarake. Së fundi vërehet
se gjatë vitit 2005 Ati i Shenjtë ka ngritur 15 seli të reja ipeshkvnore, ka themluar
një seli metropolitane dhe një administraturë apostolike. Gjithsejt janë emëruar 170
ipeshkvij të rinj. *** Kujtojmë se tre nga 170 ipeshkvijtë e rinj u emëruan
më 23 nëntor 2005 nga Papa Benedikti XVI, në atmosferën e vijimit të riorganizimit
të hjerarkisë kishtare në Shqipëri. E kemi fjalën përipeshkvin e Sapës,
imzot Dodë Gjergjin; ipeshkvin e Lezhës, Imzot Ottavio Vitalen dhe Ipeshkvin e Rrëshenit,
Imzot Cristoforo Palmierin, të cilët deri në këtë datë mbulonin detyrat kishtare të
administratorëve apostolikë në administraturat përkatëse. ***E me që Vjetari përfshin
vitet 2003-2004, nuk mund të mos kujtojmë se më 14 nëntor 2004 bashkësia shqiptare
e Romës u mblodh për herë të parë në kishën e vet për përurimin e saj zyrtar:
është fjala për kishën e lashtë romake të Shën Gjonit të Mullagave, që iu besuar asaj
nga dioqezi i Romës, sipas kërkesës së ipeshkvijve shqiptarë pranë Zyrës së Emigracionit
të Konferencës Ipeshkvnore Italiane. Ndodhet në Sheshin me të njëjtin emër, në lagjen
romake Trastevere. Tashmë kisha e re është bërë pikëmbështetje për të gjithë mërgimtarët
shqiptarë në Itali, posaçërisht për formimin e tyre shpirtëror, për mbarështimin e
sakramenteve dhe për kapërcimin e vështirësive që ndesh në mënyrë të natyrshme çdo
njeri, i cili jeton në dhé të huaj.