Świadectwo życia Jana Pawła II przypomniał Benedykt XVI biskupom włoskim, zebranym
w Asyżu na sesji plenarnej episkopatu od 14 do 18 listopada. W swoim przesłaniu papież
nawiązuje do jej dwóch głównych tematów: formacji kapłańskiej i duszpasterstwa chorych.
Wyraża wdzięczność wszystkim księżom z poświęceniem pracującym duszpastersko we Włoszech.
Podzielając niepokój biskupów maleniem liczby i wzrostem średniej wieku duchowieństwa,
zachęca do rozwijania duszpasterstwa powołaniowego i troski o formację przyszłych
kapłanów. Należy zadbać, by ich przygotowanie ludzkie, intelektualne i duchowe odpowiadało
nowym wyzwaniom, przed jakimi staną.
Podejmując temat duszpasterstwa chorych,
Ojciec święty zwraca uwagę, że poprzez sposób, w jaki podchodzi się do choroby i cierpienia,
ukazuje się również godność i sens ludzkiego życia. „Pozostaje wyryte w naszych sercach
– pisze papież – świadectwo, jakie dał nam mój umiłowany poprzednik Jan Paweł II.
Katedrę cierpienia uczynił on szczytem swego nauczania. Kościół, oświecony i zachęcony
tym tak wielkim świadectwem, jest wezwany do okazywania solidarności i troski wszystkim,
których doświadcza choroba. Przede wszystkim niech pomaga patrzeć na chorobę i na
samą śmierć nie jako na zaprzeczenie tego co ludzkie, ale jako na drogę do prawdziwego,
wiecznego życia – śladem cierpienia, śmierci i zmartwychwstania Jezusa”. Benedykt
XVI wskazuje na potrzebę popierania katolickich instytucji służby zdrowia, by zawsze
wzorowo łączyły kompetencje naukowe ze zwracaniem uwagi na godność osoby. Przypomina
też ważną rolę kapelanów szpitalnych. Wskazuje ponadto, że wobec częstej dziś ucieczki
przed cierpieniem, posuwającej się aż do eutanazji, trzeba stale przypominać nienaruszalność
ludzkiego życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci.