Synod: pierwsze spotkanie grup roboczych oraz sesja popołudniowa we wtorek

5 października po raz pierwszy w czasie obecnego Synodu Biskupów rozpoczęto obrady w grupach roboczych, zwanych po łacinie circuli minores – „kręgi mniejsze”. Należą do nich nie tylko biskupi, ale wszyscy uczestnicy synodu, także świeccy audytorzy. Jednym z nich jest red. Zbigniew Nosowski:





5 października program popołudniowy przewiduje dalszą dyskusję ojców w auli synodalnej w obecności ojca świętego. Jest to już piąta z kolei kongregacja generalna obecnego Synodu.

Podczas kongregacji popołudniowej 4 października – której przewodniczącym delegowanym był meksykański kardynał Juan Sandoval Íñigüez– zabrało głos 10 ojców synodalnych. Wśród nich było 9 biskupów i jeden przełożony generalny. Biskupi pochodzili z diecezji Argentyny, Litwy, Dominikany, Kazachstanu, Urugwaju, Ekwadoru, Indii i Nowej Zelandii. Ponadto kurię rzymską reprezentował prefekt Kongregacji do spraw Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, słoweński arcybiskup Franc Rodé.

Biskup Rimantas Norvila z Wyłkowyszek na Litwie mówił o związku Eucharystii i pokuty. Zwrócił uwagę, że na całym świecie odnotowuje się dziś znaczne zmniejszenie liczby przystępujących do sakramentu pojednania. Wiąże się to z oddalaniem życia wielu wiernych od kościelnej wspólnoty. A ponieważ człowiek zawsze odczuwa potrzeby religijne, tracąc więź z Kościołem skłania się często ku praktykom niezgodnym z wiarą chrześcijańską. W dzisiejszych społeczeństwach, zwłaszcza zachodnich – zauważył litewski biskup – szerzą się takie tendencje, jak ezoteryzm, magia, okultyzm, New Age. Częstsze i bardziej pogłębione praktykowanie sakramentu pokuty pomogłoby wiernym umocnić wiarę, a w konsekwencji zbliżyć się także do Eucharystii. Ważną rolę w formowaniu katolickiej świadomości ma przy tym kierownictwo duchowe.

Na potrzebę większej troski o jak najwyższy szacunek wiernych dla Eucharystii wskazał arcybiskup Jan Paweł Lenga z Kazachstanu. Przypomniał on wielką cześć dla tego sakramentu, okazywaną przez katolików w czasie prześladowań religijnych w Związku Radzieckim. Mszę odprawiano w ciasnych pomieszczeniach, gdzie stłoczeni wierni odnosili się do Ciała Pańskiego z budującą czcią. Zdaniem arcybiskupa Lengi od tych prostych ludzi padających na kolana przed Najświętszym Sakramentem winniśmy się uczyć właściwej postawy, która w niektórych aspektach reformy liturgicznej uległa wypaczeniom. Hierarcha przytoczył też słowa z encykliki Ecclesia de Eucharistia o potrzebie dołożenia „wszelkich starań, aby nie umniejszyć jakiegokolwiek wymiaru czy wymogu” Eucharystii. „Nie ma niebezpieczeństwa przesady w trosce o tę Tajemnicę” – pisał papież Jan Paweł II w tym dokumencie.

Świadectwo znaczenia pobożności eucharystycznej w kraju misyjnym złożył arcybiskup Maria Callist Soosa Pakiam z Indii. Natomiast o roli Eucharystii we wspólnocie parafialnej mówił przełożony generalny zgromadzenia oblatów świętego Józefa, ojciec Lino Mela. Winna ona jednoczyć wszystkie grupy i ruchy kościelne obecne w parafii.

ak