Bronisław Markiewicz urodził się 13 lipca 1842 roku w Pruchniku k/Jarosławia. Był
kapłanem Diecezji Przemyskiej, ofiarnym i cenionym duszpasterzem, a także profesorem
Seminarium Duchownego. Od początku swego kapłaństwa był szczególnie wrażliwy na religijne,
moralne i materialne zaniedbanie dzieci i młodzieży, a także niedolę prostego ludu.
Wypowiedział ostrą walkę wadom narodowym Polaków. Rozwiązanie problemów społecznych
widział w dobrym wychowaniu młodzieży i podniesieniu moralnym całego społeczeństwa.Posłuszny
głosowi Bożemu udał się do Św. Jana Bosko do Włoch i został Jego uczniem. Po 7 latach
pobytu wraca w 1892 roku do Polski i obejmuje parafię w Miejscu Piastowym.
Tu
obok pracy duszpasterskiej prowadzi szeroką działalność wychowawczą w utworzonych
przez siebie zakładach wychowawczych. Szybko dojrzewa w nim myśl o założeniu nowej
rodziny zakonnej. W dniu 23 września 1897 roku skierował po raz pierwszy do Biskupa
Przemyskiego i do Ojca Świętego prośbę o pozwolenie na założenie Zgromadzenia.
Mimo
usilnych starań nie doczekał się chwili zatwierdzenia Zgromadzenia. Zmarł 29 stycznia
1912 roku.W dniu 29 września 1921 roku Biskup Krakowski Adam Stefan Sapieha wydał
dekret erekcyjny Zgromadzenia. Natomiast 15 czerwca 1966 roku Zgromadzenie zostało
zatwierdzone na prawie papieskim. Proces beatyfikacyjny Ks. Br. Markiewicza rozpoczął
się w 1958 roku. W dniu 02.07.1994 roku został promulgowany dekret o heroiczności
cnót Sługi Bożego.
21.04.2004 roku: zatwierdzenie przez Komisję Lekarską
nadzwyczajnego - z medycznego punktu widzenia - uzdrowienia (co do sposobu), przez
przyczynę Sługi Bożego ks. Bronisława Markiewicza!