Kaplicę Sykstyńską, gdzie odbywa się konklawe wybudowano w latach 1475–1483 z woli
Sykstusa IV. Miała ona pełnić funkcję kaplicy pałacowej. Jej wymiary nawiązują do
świątyni Salomona. Jest to prostokątna budowla o długości niemal 41 (40,93), szerokości
ponad 13 (13,41), a wysokości prawie 21 (20,70) metrów. Od blisko 450 lat jest to
jedno z głównych miejsc elekcji papieży. Wybrano ich tam co najmniej 20.
Na
freskach bocznej ściany kaplicy Botticelli, Perugino, Rosselli i Ghirlandaio po lewej
stronie przedstawili sześć scen ze Starego Testamentu (z życia Mojżesza), a po prawej
- sześć scen z Nowego Testamentu (z życia Chrystusa). Przedstawiciel kolejnego pokolenia,
Michał Anioł, pokrył sklepienie freskami z cyklu Stworzenie Świata, a później, na
ścianie frontowej namalował "Sąd Ostateczny". Na powierzchni 800 metrów kwadratowych
artysta przedstawił prehistorię odkupienia ludzkości, od stworzenia świata, przez
grzech pierworodny, aż po historię Noego. Pracę tę zakończył w 1512 r., a dopiero
w 23 lata później, w 1535 r., na zlecenie papieża Pawła III, Michał Anioł zaczął malować
Sąd Ostateczny. Mimo, że dzieła te powstawały w czasach różnych pontyfikatów, komponują
się w jedną całość przedstawiającą dzieje zbawienia.
Na czas konklawe,
wzdłuż ścian rozmieszczono fotele dla kardynałów uczestniczących w wyborze papieża.
Widać stamtąd scenę Sądu Ostatecznego, do której w Tryptyku Rzymskim nawiązał Jan
Paweł II:
Potrzeba, aby w czasie konklawe Michał Anioł uświadomił ludziom
— Nie zapominajcie: Omnia nuda et aperta sunt ante oculos Eius. Ty, który wszystko
przenikasz — wskaż! On wskaże...