Msza pogrzebowa Jana Pawła II

„Pozostaje w naszej pamięci niezapomniany widok, jak w ostatnią niedzielę Wielkanocną swego życia, naznaczony cierpieniem Jan Paweł II, jeszcze raz ukazał się w oknie Pałacu Apostolskiego i po raz ostatni udzielił błogosławieństwa „Urbi et orbi”. Możemy być pewni, że nasz ukochany Papież stoi teraz w oknie domu Ojca, patrzy na nas i nam błogosławi. Tak. Błogosław nam. Ojcze święty. Twą drogą duszę polecamy Matce Bożej, Twojej matce, która każdego dnia kierowała tobą i teraz poprowadzi cię ku wiecznej chwale swego Syna, Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Amen”.
Tymi słowami kardynał Joseph Ratzinger zakończył homilię podczas mszy pogrzebowej Jana Pawła II. W uroczystościach – poza dwustu delegacjami oficjalnymi – uczestniczyło około 3 milionów wiernych zgromadzonych wokół Watykanu i na innych placach Wiecznego Miasta. Homilia dziekana kolegium kardynalskiego osnuta była wokół motywu powołania i pójścia za Chrystusem. W tym kluczu ukazane zostało życie i duchowa sylwetka Karola Wojtyły – młodego człowieka poszukującego drogi życia, kapłana duszpasterza i intelektualisty, następnie biskupa uczestnika Soboru Watykańskiego II, a wreszcie papieża niestrudzenie prowadzącego Kościół i głoszącego Boże miłosierdzie.
 
Po homilii na placu rozległy się gromkie brawa i pielgrzymi zaczęli wspólnie skandować: święty, święty. W modlitwie wiernych modlono się za Jana Pawła II oraz jego poprzedników na Stolicy Piotrowej.
 
Po komunii rozpoczęły się obrzędy pożegnania zmarłego. Najpierw odśpiewano litanię do Wszystkich Świętych. A następnie specjalną modlitwę Kościołów wschodnich, zaczerpniętą z nabożeństwa za zmarłych w liturgii bizantyńskiej. Przy śpiewie Magnificat rozpoczęła się procesja z trumną papieża do grot watykańskich. Tam zgodnie z tradycją cyprysowa trumna została umieszczona w cynkowej skrzyni, ta zaś w zewnętrznej drewnianej trumnie. Ciało Jana Pawła II spoczęło w grobie wykopanym pod bazyliką watykańską, gdzie przed swoją beatyfikacją był pochowany Jan XXIII.

Ceremonia pogrzebowa rozpoczęła się wcześnie rano od specjalnego rytuału zamknięcia trumny. Wzięła w niej udział jedynie ściśle określona prawem grupa kardynałów i najbliższych współpracowników Jana Pawła II. Po odmówieniu odpowiednich modlitw zakryli oni twarz Ojca Świętego białym welonem. Przed założeniem wieka zaopatrzonego w papieski herb, do trumny włożono pamiątkowe medale wybite podczas tego pontyfikatu. Odczytano także specjalny akt notarialny zawierający życiorys zmarłego Papieża. Uczestnicy rytuału podpisali go i również umieścili w trumnie.

Znamiennym rysem uroczystości pogrzebowych Jana Pawła II była obecność licznych delegacji innych kościołów i religii niechrześcijańskich. Bezpośrednio nad papieską trumną modlili się duchowy zwierzchnik anglikanów arcybiskup Rowan Williams oraz prawosławny patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I. Drugim rysem charakterystycznym uroczystości była obecność Polaków, których około miliona przybyło do Rzymu:





tc, bz