Orędzie Wielkanocne - dokumentacja

1. Mane nobiscum, Domine!
Zostań z nami, Panie (por. Łk 24, 29)!
Pierwszego dnia po szabacie -
tego dnia, w którym wydarzyła się rzecz niewiarygodna -
tymi słowami uczniowie z Emaus zapraszali
tajemniczego Wędrowca,
by pozostał z nimi, bo słońce chyliło się już ku zachodowi.
Chrystus zmartwychwstał , zgodnie z obietnicą,
lecz oni jeszcze o tym nie wiedzieli.
Niemniej słowa, które słyszeli w drodze z ust Wędrowca
coraz bardziej rozpalały ich serca .
Dlatego prosili Go: „Zostań z nami”.
Później, gdy siedzie li przy stole podczas wieczerzy,
rozpoznali Go przy „łamaniu chleba”.
A On zaraz potem zniknął .
Pozostał im przełamany chleb,
a w sercach słodycz Jego słów.



2. Umiłowani Bracia i Siostry,
Słowo i Chleb Eucharystii,
tajemnica i dar paschalny,
pozostają przez wieki jako nieustanna pamiątka
męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa!
Dzisiaj, w Święto Zmartwychwstania, my także
powtarzamy z wszystkimi chrześcijanami na świecie:
Zostań z nami , Jezusie, ukrzyżowany i zmartwychwstały!
Zostań z nami, wierny Przyjacielu i pewna ostojo
dla ludzkości kroczącej drogami czasu!
Ty, żywe Słowo Ojca ,
wlej ufność i nadzieję w tych, którzy szukają
prawdziwego sensu swojej egzystencji.
Ty, Chlebie życia wiecznego , nasyć człowieka
głodnego prawdy, wolności, sprawiedliwości i pokoju.


3. Zostań z nami, Żywe Słowo Ojca ,
naucz nas słów i czynów pokoju:
pokoju dla ziemi uświęconej Twoją krwią
i przesiąkniętej krwią tylu niewinnych ofiar;
pokoju dla krajów Bliskiego Wschodu i Afryki,
gdzie w dalszym ciągu przelewa się tyle krwi;
pokoju dla całej ludzkości, której wciąż grozi
niebezpieczeństwo bratobójczych wojen.
Zostań z nami, Chlebie życia wiecznego ,
łamany i dzielony pomiędzy współbiesiadników:
obdarz i nas siłą potrzebną do wielkodusznej solidarności
z rzeszami, które jeszcze dzisiaj
cierpią i umierają z nędzy i głodu,
są dziesiątkowane przez śmiercionośne epidemie,
czy padają ofiarą straszliwych klęsk naturalnych.
W mocy Twojego Zmartwychwstania
niech i oni staną się uczestnikami nowego życia.


4. Potrzebujemy Ciebie, zmartwychws tały Panie,
także i my, ludzie trzeciego tysiąclecia!
Zostań z nami teraz i po wszystkie czasy.
Spraw, by materialny postęp ludów
nigdy nie usunął w cień wartości duchowych,
które są duszą ich cywilizacji.
Prosimy Cię, wspieraj nas w drodze.
W Ciebie wier zymy, w Tobie pokładamy nadzieję,
bo Ty jeden masz słowa życia wiecznego (por. J 6, 68).
Mane nobiscum, Domine! Alleluja!

Jan Paweł II