Magazyn niedzielny

- Anioł Pański z Watykanu i ...polikliniki Gemelli;
- Izabela Tyras o spotkaniu na Jasnej Górze odpowiedzialnych ruchu Światło-Życie;
- audycja: "Kino - wehikuł ludzkich tęsknot" - dziś o filmie "Casablanca"
- starożytne rozważanie o Eucharystii w wyborze ks. Marka Starowieyskiego:

Słuchaj:

27.II (20)

Św. Jan Chryzostom, wielki mówca grecki i doktor Kościoła, IV w.

Najdostojniejsza Pascha

Obchodzili Paschę i Żydzi, obchodzili tak, jak w zwierciadle, w tajemniczym podobieństwie, a o tych tajemniczych misteriach nigdy nawet ani nie pomyśleli, ani nie wiedzieli, co one zapowiadały, lecz widzieli jagnię zabijane, krew zwierzęcą i drzwi tą krwią pomazane. Że zaś Syn Boży wcielony będzie zabity, że oswobodzi całą ziemię, że da Hellenom i barbarzyńcom pożywać tę krew, że otworzy wszystkim niebo i jego dobra przedłoży rodzajowi ludzkiemu, że wziąwszy ciało krwią zbroczone, wprowadzi je ponad niebo i niebiosa niebiosów i wszystkie w ogóle górne wojska aniołów i archaniołów oraz innych mocy i że posadzi je na samym tronie niebieskim po prawicy Ojca, jaśniejące niewypowiedzianą chwała - tego nikt nie wiedział naprzód, ani nigdy nie mogło przyjść na myśl nikomu z nich ani innych ludzi.....

I my spożywamy Paschę Chrystusa. "Albowiem jako Pacha nasza został ofiarowany Chrystus" (1Kor 5,7), mówi Paweł. A zatem i my spożywamy Paschę o wiele dostojniejszą niż przepisana w Zakonie. Toteż powinniśmy ją spożywać obuci i przepasani. Dlaczego? Abyśmy i my byli gotowi do wyjścia stąd w podróż. Niech nikt z tych, którzy spożywają tę Paschę nie ogląda się na Egipt, lecz niech patrzy na niebo, na górną Jerozolimę. Dlaczego spożywasz przepasany, dlaczego obuty, abyś poznał, że równocześnie z zaczęciem pożywania Paschy powinieneś podróżować wybrać się w drogę. Dwie zaś rzeczy tajemniczo oznacza: to, że powinniśmy wyjść z Egiptu i to, że pozostając w nim powinniśmy pozostać jak na obcej ziemi. "Nasze bowiem - powiada - obcowanie jest w niebie" (Flp 3,20), a przez to całe życie powinniśmy zawsze być przygotowani, by w razie wezwania nie zwlekać, lecz powiedzieć: "Gotowe jest serce nasze" (Ps 107, 2). 138.137