Faustus z Riez, biskup prowansalski z przełomu V/VI w.
Tajemnica ziarenek pszenicy
Także i w tym, że chleb jest wyrabiany z licznych ziarenek pszenicy, trzeba widzieć symbol jedności ludów. Jak bowiem pszenica dzięki staraniu tego, który ją oczyszcza i pracy żaren staje się śnieżno biała, przez wodę i ogień jednoczy się w substancję chleba, tak liczne plemiona i różne narody przyjmujące jedną wiarę, stały się jednym ciałem w Chrystusie, a lud chrześcijański, jakoby niezliczone ziarenka pszeniczne, oczyszczone i przewiane przez wiarę, odróżnia się wśród bezbożnych narodów, gromadzi się w jedno po oczyszczeniu z kąkolu niewiernych i bieleje pouczony naukami dwóch Testamentów i jak pszenica dzięki pracy podwójnych żaren, odnajduje blask, który miał pierwszy człowiek, a przez wodę chrztu i przez ogień Ducha Świętego staje się ciałem owego Wiecznego Chleba.
Jak jednak ziarenka nie mogą się wydzielić z wyrobionego chleba a woda raz zmieszana z winem nie może wrócić do pierwotnej substancji, tak się ma rzecz z wierzącymi i rozumiejącymi, że zostali odkupieni Krwią i Męką Chrystusa. Oni w ten sposób muszą się łączyć ze swą Głową przez zachowanie przykazań i gorącą wiarę, by nie dać się od Niego oderwać ani aktem woli, ani przez wydarzenia losu, ani przez ambicję związaną z rzeczami ziemskimi, ani nawet, w końcu, przez śmierć. I niech nikt nie wątpi, że pierwsze elementy, za zrządzeniem Bożej mocy i w obliczu Bożego majestatu nogą się przemienić w naturę Bożego Ciała, skoro widzi, że sam człowiek, za sprawą niebiańskiego miłosierdzia, może stać się ciałem Chrystusa.
Za: M. Starowieyski, Eucharystia pierwszych chrześcijan, s.96n.
All the contents on this site are copyrighted ©. |