Nieszpory na 40-lecie "Unitatis redintegratio"

Soborowy dekret o ekumenizmie przyniósł obfite owoce. Papież wyraził za nie wdzięczność Bogu podczas ekumenicznych nieszporów z okazji 40-lecia promulgowania tego dokumentu, którym przewodniczył 13 listopada w bazylice watykańskiej. Wzięli w nich udział uczestnicy konferencji ekumenicznej, którą w związku z tą rocznicą zorganizowała Papieska Rada do spraw Popierania Jedności Chrześcijan. We wprowadzeniu do liturgii nieszporów obrady podsumował jej przewodniczący, kard. Walter Kasper:

"Zastanawialiśmy się nad przesłaniem Unitatis redintegratio i nad mandatem, który ten dekret nam powierzył; nad dokonanym postępem, wielkimi zadaniami, które przed nami jeszcze stoją i nad nowymi wyzwaniami, którym stawiamy czoła. Rozważyliśmy perspektywy najbliższej przyszłości, a przede wszystkim wspólnie przyzywaliśmy Ducha Świętego by nas oświecał, prowadził i podtrzymywał w ekumenicznej wędrówce" - powiedział kard. Kasper.

Jan Paweł II podkreślił, że wprowadzanie w życie dekretu Unitatis redintegratio było jednym z priotytetów duszpasterskich od samego początku jego pontyfikatu. Ekumenizm jest dziś szczególnie konieczny ze względu na misję ewangelizacyjną Kościoła. Podział wśród uczniów Chrystusa przynosi szkodę sprawie głoszenia Ewangelii. Wobec fałszywego humanizmu bez Boga i krwawych konfliktów dzisiejszego świata Kościół ma być znakiem jedności i pojednania. Dekret o ekumenizmie był jednym z konkretnych sposobów wypełniania tej misji.

Spotkania ekumeniczne, dialog teologiczny i odkrycie wspólnych świadków wiary potwierdziły i pogłębiły jedność chrześcijan. Papież wyraził wdzięczność wszystkim, którzy modlili się i działali na rzecz zbliżenia i pojednania. Wiele różnic i nieporozumień udało się przezwyciężyć, choć nie wszystkie. Są to zwłaszcza różnice w wierze, głównie co do natury Kościoła i pełnionych w nim posług, a także nowe problemy w dziedzinie etyki. Możemy jednak stwierdzić działanie Ducha Świętego również w Kościołach i wspólnotach, z którymi nie mamy jeszcze pełnej jedności.

„Zamiast narzekać na to, co jeszcze niemożliwe – wskazał ojciec święty – winniśmy z wdzięcznością cieszyć się tym, co już osiągnięto. Robiąc to, co już teraz jest możliwe, wzrastamy w jedności i nabieramy entuzjazmu do pokonywania trudności. Chrześcijanin nigdy nie może tracić nadziei”. Jan Paweł II podkreślił znaczenie ekumenizmu duchowego, któstanowiry według dekretu Unitatis redintegratio duszę całego ruchu ekumenicznego. Prawdziwy ekumenizm wymaga wewnętrznego nawrócenia, oczyszczenia pamięci, świętości życia według Ewangelii i wytrwałej modlitwy.

Podczas nieszporów jedną z intencji modlitwy wiernych odczytano po polsku:


ak