Anna Katarzyna Emmerick - sylwetka

Wśród pięciorga sług Bożych, których 3 października Jan Paweł II wyniesie do chwały ołtarzy nich jest znana niemiecka stygmatyczka, augustianka Anna Katarzyna Emmerick. Zmarła ona w roku 1824 w klasztorze swego zakonu w Dülmen w diecezji Münster w Westfalii. 50 lat jej życia wypełnionych było licznymi cierpieniami, które heroicznie znosiła. Pochodziła z ubogiej wiejskiej rodziny. Od najmłodszych lat pragnęła wstąpić do klasztoru, ale ze względu na ubóstwo i sprzeciw ojca mogła to zrealizować dopiero w wieku 28 lat. Już w dzieciństwie miała wizje o życiu Chrystusa i Matki Bożej, które wzmogły się, gdy została zakonnicą. Spisał je i literacko opracował niemiecki poeta romantyczny Clemens Brentano. Dotyczyły zwłaszcza męki Chrystusa. Niedawno stały się dla reżysera Mela Gibsona inspiracją do filmu „Pasja”. Zainteresowanie, jakie wzbudził ten film, spowodowało też ponowny wzrost popularności pism niemieckiej mistyczki.

Anna Katarzyna Emmerick łączyła rozważanie męki Pańskiej z własnym cierpieniem. Przez kilkanaście ostatnich lat życia choroba przykuła ją do łóżka. Potrafiła jednak służyć bliźnim duchową pomocą i radą. Umiała wnikać w ludzkie serca rozdarte bólem i wnosiła w nie pokój. W roku 1812 – na 12 lat przed śmiercią – na jej ciele pojawiły się stygmaty. O ich znaczeniu w życiu sługi Bożej mówi postulator jej sprawy beatyfikacyjnej, adwokat Andrea Ambrosi:

A. Ambrosi:„Stygmaty są wyraźnym świadectwem jej egzystencjalnego zjednoczenia z Jezusem. U podstaw jej gotowości do cierpienia stała wyłącznie miłość do Ukrzyżowanego i troska o bliźnich. W czasie bolesnych cierpień, jakich doznawała, nigdy nie traciła duchowej dyspozycji serca. Dzięki niej zdawała sobie sprawę z własnej nędzy, ale równocześnie przeżywała radość, świadoma, że jest to wolą Pana”.

ak