W Poniedziałek Wielkanocny w Ziemi Świętej wspomina się spotkanie Zmartwychwstałego
Jezusa z dwoma uczniami przy łamaniu chleba.
Tradycja wskazuje na dwa miejsca
ewangelicznego Emaus, do którego wracali z Jerozolimy dwaj uczniowie, przygnębieni
śmiercią Jezusa: arabską wioskę Quibeibeh i starożytne Nikopolis.
W Quibeibeh,
oddalonym 18 kilometrów, czyli 60 stadiów, od Jerozolimy, miał się zatrzymać - według
średniowiecznej tradycji - w domu ucznia Kleofasa, Zmartwychwstały Jezus. Uroczystościom
we franciszkańskim sanktuarium Łamania Chleba przewodniczył kustosz Ziemi Świętej
o. Giovanni Battistelii. Kustosz pobłogosławił specjalnie wypieczone chlebki, które
zostały rozdane uczestnikom mszy świętej, na pamiątkę łamania chleba, którego w Emaus
dokonał Jezus. Dostęp do sanktuarium w Qubeibeh jest obecnie bardzo utrudniony, gdyż
w pobliżu izraelskie władze wzniosły ogrodzenia i zasieki na linii tak zwanego muru
bezpieczeństwa. Ostatnio trwały tu antyizraelskie demonstracje arabskich mieszkańców. Natomiast
do innego Emaus - starożytnego Nikopolis rano wyruszyła z Jerozolimy grupa pielgrzymów,
podążając śladami dwóch uczniów Pańskich. Tradycja lokalizowania tu spotkania Jezusa
przy „łamania chleba”, sięga aż III wieku, epoki kościoła pierwotnego. W pieczołowicie
odrestaurowanych ruinach bizantyjskiej świątyni wielkanocnej eucharystii przewod-iczył
patriarcha łaciński Jerozolimy Michel Sabbah. W gronie koncelebransów obecny był biskup
Giacinto Marcuzzo z Nazaretu, który jest tytularnym biskupem Emaus.