Papieska homilia na Pasterce - dokumentacja

1. „Puer natus est nobis, filius datus est nobis” – „Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany”.
W słowach proroka Izajasza, wygłoszonych w pierwszym czytaniu, zawarta jestprawda Bożego Narodzenia, którą tej nocy razem powtórnie przeżywamy.
Rodzi się Dziecię. Na pozór jedno z wielu dzieci na świecie. Rodzi się Dziecię w stajni betlejemskiej. Rodzi się zatem w warunkach skrajnej nędzy – ubogie wśród ubogich.
Jednak Ten, który się rodzi, jest„Synem” w pełnym tego słowa znaczeniu: Filius datus est nobis – „Syn został nam dany”. To Dziecię to Syn Boży, współistotny Ojcu. Zapowiedziany przez proroków, stał się człowiekiem za sprawą Ducha Świętego w łonie Dziewicy Maryi.
Kiedy wkrótce śpiewać będziemy w Credo: „... et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine et homo factus est” – „... i za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem”, wszyscy klękniemy. Rozważać będziemy w ciszy dokonującą się tajemnicę: „Et homo factus est!” – „I stał się człowiekiem!”. Przychodzi do nas Syn Boży, a my przyjmujemy go na kolanach.


2. „Słowo stało się ciałem”. Tej nadzwyczajnej nocy przedwieczne Słowo, „Książę Pokoju”, rodzi się w nędznej, zimnej grocie w Betlejem.
„Nie bójcie się – mówi anioł do pasterzy. – Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan”. Również my, jak anonimowi pasterze, którzy mieli to szczęście, śpieszymy, by spotkaćTego, który zmienił bieg historii.
W mizernym ubóstwie żłóbka kontemplujemy „Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. W bezbronnym, słabym Niemowlęciu, kwilącym w ramionach Maryi, „ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom”. Zatrzymujemy się w milczeniu i wielbimy!

3. O, Dziecię, któreś zechciało mieć za kołyskę żłób! O, Stworzycielu wszechświata, który wyrzekłeś się boskiej chwały! O, nasz Odkupicielu, który wydałeś swe bezbronne ciało na ofiarę za zbawienie ludzkości!
Niech blask Twojego narodzeniarozjaśni noc świata. Niech moc Twojego orędzia miłości zniszczy butne podstępy złego. Niech dar Twojego życia pozwoli nam coraz lepiej rozumieć, ile jest warte życie każdej ludzkiej istoty.
Zbyt wiele krwi wylewa się jeszcze na ziemi! Zbyt wiele przemocy i konfliktów zakłóca spokojne współistnienie narodów!
Przychodzisz przynieść nam pokój. Ty jesteś naszym pokojem! Tylko Ty możesz z nas uczynić „lud oczyszczony”, który zawsze będzie do Ciebie należał, lud „gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków”.


4. „Puer natus est nobis, filius datus est nobis!” – „Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany!”. Jakąż niezgłębioną tajemnicę kryje w sobie pokora tego Dziecięcia! Chcielibyśmy prawie Go dotknąć. Chcielibyśmy Je objąć.
Maryjo, czuwająca nad swoim wszechmogącym Synem,daj nam Twe oczy, byśmy patrzyli na Niego z wiarą;daj nam Twe serce, byśmy wielbili Go z miłością.
W swej prostocie betlejemskie Dziecię uczy nas odkrywać na nowo prawdziwy sens naszego życia. Uczy nas, byśmy „rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie”.


5. O, Nocy Święta, tak oczekiwana, która zjednoczyłaś Boga i człowieka na zawsze! Na nowo zapalasz w nas nadzieję. Napełniasz nas pełnym zachwytu podziwem. Zapewniasz nam triumf miłości nad nienawiścią, życia nad śmiercią.
Dlatego trwamy zatopieni w modlitwie.
W świetlistej ciszy Twego Narodzenia nadal do nas mówisz, Emmanuelu. A my jesteśmy gotowi Cię słuchać. Amen!